Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα ΙΙ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 2

- Αντωνάκη να σου εξηγήσω, πρόκειται για παρεξηγησις.
Ο Ιάσονας προσπάθησε μάταια να ηρεμήσει τον ομολογουμένως ιδιαιτέρως θυμωμένο πρώην φίλο του. Μικρό το κακό βέβαια, σκέφτηκε, δεδομένου ότι θα μπορούσε να είχε αντιδράσει πολύ χειρότερα, ειδικά σε ότι αφορούσε την πρώην γυναίκα του.

- Κοίταξε Αντωνάκη, η Ελένη σαν πρώην γυναίκα σου...

- Δεν αρχίζουμε καλά Παρλαπιπα!!

Η αλήθεια ήταν ότι είχε εκπλαγεί και εκείνος με την αυτοσυγκράτηση με την οποία διαχειριζόταν το ζήτημα. Στις παλιές εποχές θα τον είχε πιάσει από το γιακά και με μεγάλο ποσοστό των πιθανοτήτων θα είχαν ανταλλάξει και φάπες. Ήταν όμως τόσο ευτυχισμένος και τόσο καλά στη ζωή του και στη σχέση του με την Ελενίτσα που επουδενί λόγο δεν ήθελε να χαλάσει τη ζαχαρένια του για το παρελθόν. Έπρεπε ωστόσο να καταστήσει σαφή στον δικηγόρο της γυναίκας του κάποια πράγματα.

- Μα με την Ελένη έχετε χωρίσει, και όσο για τη διατροφή μάλλιασε η γλώσσα μου να της τονίζω ότι πρέπει να λαμβάνει αυτό το ποσό που της επιδίκασε το δικαστήριο, αλλά δεν ήθελε για λόγους αξιοπρέπειας. Ακόμα και οι φιλενάδες της προσπάθησαν να της αλλάξουν γνώμη αλλά εκείνη είναι κεφάλι αγύριστο.

- Εντάξει, κατάλαβα, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν, τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και για αυτό το λόγο ήρθα να σε βρω. Αρχικά ήθελα να σε ενημερώσω ότι με την Ελένη αποφασίσαμε να προχωρήσουμε ξανά σε γάμο. Άν και προσωπικά δεν θέλω, για χατίρι της γυναίκας μου και μόνο, είστε όλοι καλεσμένοι και σε παρακαλώ να το μεταφέρεις και στους υπόλοιπους. Από κει και πέρα σαν δικηγόρος της, θα αναλάβεις να συνεννοηθείς με τον δικό μου δικηγόρο για την μεταφορά κάποιων περιουσιακών μου στοιχείων στο όνομα της. Και εννοείται τα έξοδα δικά μου. Από την Ελένη δεν θα ζητήσεις φράγκο, κατάλαβες; Και κάτι τελευταίο. Αν δεν κάνω λάθος, μου είχες αναφέρει κάποτε έναν φίλο σου μεσίτη, καταξιωμένο επαγγελματία μου είχες πει. Θέλω το τηλέφωνο του. Επιθυμώ την άμεση ενοικίαση ενός μεγάλου διαμερίσματος ρετιρέ και...

Το τηλέφωνο στο γραφείο άρχισε να βοηθήσει και ο Αντωνάκης άφησε μισοτελειωμένη τη φράση του. Ο Ιάσων σήκωσε το ακουστικό.

- Γραφείο Παγκιναροπουλου, ομιλείτε παρακαλώ... Μάλιστα... Σας τον δίνω αμέσως. Για σένα Αντωνάκη.

- Από το ξενοδοχείο; Ναι είχα πει ότι θα περάσω από δω και να με καλέσουν αν με χρειαστούν. Παρακαλώ... Μάλιστα... Όχι κύριε, πέντε μέρες τώρα κάνω υπομονή, δεν είναι σωστή η συμπεριφορά σας, επιθυμώ μία ξεκάθαρη απάντηση, μπορείτε ή δεν μπορείτε να μου διαθέσετε ένα δίχωρο δωμάτιο; .... Καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να αφήσω τη γυναίκα μου να ζει σε αχουρι κύριε, ελπίζω να καταλαβαίνετε τη θέση μου... Ωραία, χαίρομαι.... Αύριο; Υπέροχα! Και όπως είπαμε, απεριόριστου χρόνου διάθεσις, μέχρις ότου βρεθεί το κανονικό μας σπίτι.... Σας ευχαριστώ. Θα είμαστε εκεί αύριο το μεσημέρι... Ορβουαρ.

Ο Ιάσων παρατηρούσε και δεν πίστευε στα μάτια του.

- Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!
Ψιθύρισε.

- Λοιπόν, όπως είπαμε, θέλω οπωσδήποτε να με φέρεις σε επαφή με το μεσίτη.

Ήταν πολλά που έπρεπε να κάνει. Αλλά το ζήτημα του σπιτιού ήταν κάτι που έπρεπε να τακτοποιηθεί άμεσα.

- Αντωνάκη δεν καταλαβαίνω, τι σπίτι ακριβώς χρειάζεσαι; Τι ακριβώς να μεταφέρω στον μεσίτη;

Ο Αντωνάκης σκέφτηκε για λίγο.

- Κοίτα, εγώ σε αυτά δεν είμαι καλός. Ας τα κανονίσει η Ελένη με τις γυναίκες σας. Εκείνες σαν νοικοκυρές ξέρουν καλύτερα. Θα το πω στην Ελενίτσα, μίλησε και εσύ στην Κλάρα, και ας κανονίσουν μεταξύ τους με τη Κατίνα, τη Μάρω και την κυρία Μπεμπέκα. Και αφού γίνει συζήτηση και καταλήξει η Ελένη στο τι χρειαζόμαστε, θα το αναφέρω στο μεσίτη και θα ξεκινήσουμε να ψάχνουμε. Εγώ πάντως για αρχή θα δώσω μία γενική κατεύθυνση σε αυτό που είχαν πει εξαρχής οι γυναίκες, δηλαδή ένα ρετιρέ με τέσσερα δωμάτια.

Είδε τον Ιάσονα να τον κοιτά με ανοιχτό το στόμα.

- Λοιπόν, μίλησε δεν τους υπόλοιπους. Και περιμένω ενημέρωση για αυτό που είπαμε.

Έβγαλε το ρολόι από την τσέπη του και έκανε ένα μορφασμό κοιτάζοντας το.

- Άργησα και με περιμένει η μοδίστρα.

Ο πρώην φίλος του γουρλωσε τα μάτια του.

- Έρραψες και ρούχα;

Ο Αντωνάκης γέλασε ηχηρά.

- Όχι για μένα, φυσικά, για την Ελενίτσα. Τι σόι νόμιμος σύζυγος της είμαι, αν δεν της φτιάξω μια γκαρνταρόμπα;

Ο Ιάσονας τον βούτηξε από το χέρι και τον κοίταξε με καχυποψία.

- Αντωνάκη με δουλεύεις έτσι; Τι της Έρραψες δηλαδή;

- Παρλαπιπα κόψε τα αστεία δεν έχω όρεξη. Γυμνή κυκλοφορούσε και ένα ρούχο της προκοπής δεν είχε. Πήρα λοιπόν την πρωτοβουλία να της φτιάξω έξι φορέματα, τρία ταγιέρ, τέσσερις φούστες, μια γούνα, ένα παλτό, και τρία παντελόνια.

- Πα... Πα... Πα... Παντελόνια;;;

Ο Ιάσων πια παραδόθηκε.

- Ναι ρε παντελόνια, τι πρόβλημα έχεις; Τους συντηρητισμους σου στη δική σου τη γυναίκα. Αν σε παίρνει, βέβαια!Φεύγω γιατί δεν θα προλάβω.

Μόλις έκλεισε η πόρτα, ο Ιάσονας σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε έναν αριθμό.

- Εδώ Παρλαπιπας, εεε Παγκιναροπουλος!! Πρέπει να μιλήσουμε... Τι έγινε;... Τα ύστερα του κόσμου!!!