{Noa }
Ik haal mijn lippen weer van die van Rein af en pak zijn hand. 'Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen maar... Je bent leuk Rein' mompel ik. 'Jij bent ook leuk' zegt hij. We zijn stil. 'Noa ? Wil je alsjeblieft mijn vriendin zijn?' Vraagt Rein. Ik krijg een lach op mijn gezicht. 'Heel graag' ik druk een kus op zijn wang. 'Kom nu gaan we wel terug' Rein pakt mijn hand en we beginnen met lopen.
Na weet ik veel hoelang gelopen te hebben zijn we er nog steeds niet. 'Rein ik heb het zo koud' zeg ik. 'Hier mijn vest' ik voel wat warms om me heen. 'Ja en jij dan?' 'Ik lijd wel kou.' Ik stop met lopen en pak Rein zijn arm vast. 'Kunnen we hier niet blijven ?' Vraag ik. 'Je bedoeld hier slapen en dan morgen verder zoeken?' 'Ja' 'is goed' nog geen 5 minuten later zitten we met z'n tweeën tegen de boom aan. Ik heb het koud en wil het liefste naar binnen, maar ik ben hier met Rein en dat maakt alles goed.
'Rein wakkerworden' zeg ik. 'Reeein' ik begin hem te kietelen. 'Jaja ik ben wakker' ik ga van hem af en sta op. 'Rein we moeten terug, mevrouw Tak is vast hartstikke bezorgd' Rein gaapt. 'Wat kan mij mevrouw Tak nou schelen' ik moet lachen. 'Niks, maar kom we gaan' Ik trek Rein omhoog en we beginnen weer te lopen. Als we een stukje doorlopen zien we iets bekends. 'Het kampvuur!' Zeg ik blij. 'Serieus? We lagen er letterlijk naast'
'Kom we gaan naar binnen' zegt Rein en hij pakt mijn hand. 'Rein en Noa !' Gilt mevrouw Tak als ze ons ziet. 'Waar hebben jullie gezeten' Rein en ik kijken elkaar lachend aan en Rein begint te vertellen. Hij verteld alles op de detail, behalve het liefdes gedeelte, dat laat hij weg. Mevrouw Tak is niet boos, maar we moeten wel ieder naar onze eigen kamers. Als ik binnen kom vliegt Kim me gelijk om me nek. 'WAAR HEB JE GEZETEN GEK' gilt ze. Ik leg het verhaal aan iedereen uit, nu wel met de zoen en alles. Als ik uitgepraat ben is Lotte de eerste die iets zegt. 'Je hebt met Rein?!' Vraagt ze. Ik knik. 'EINDELIJK' Kim springt weer half op me. 'Ik wist wel dat je hem leuk vond !' Ik lach en duw haar van me af. Iedereen gaat weer druk met elkaar praten alleen Hannah is rustig voor haar doen.. Ik ga naast haar zitten. 'Is er iets?' Vraag ik. 'Nils' is het enige dat ze zegt. 'Wat is er gebeurd han' 'niks.. Hij doet zo raar. Hij wilt niks meer van me hebben, negeerd me en kijkt me niet eens aan' Hannah moet moeite doen haar tranen binnen te houden. 'Het komt goed echt waar' ik geef haar een knuffel. 'Wil je dat ik met hem ga praten?' Vraag ik. Ze knikt. Op naar Nils dan maar.
'Nils meekomen' zeg ik als ik de kamer van de jongens binnen loop. 'Oke oke' hij staat op en loopt achter me aan de keuken binnen. Ik ga op het aanrecht zitten en Nils gaat voor me staan. 'Hoe gaat het?' Vraag ik. 'Goed, hoezo?' 'En met jou en Hannah?' Nils kijkt me onbegrijpend aan. 'Ook goed?' Zegt hij twijfelend. 'Oh dus jij vind dat het goed gaat als jij haar negeerd' Nils kijkt rood weg. 'Je weet wel waar ik het over heb dus?' Vraag ik. Nils knikt. 'Hannah praat de laatste tijd alleen maar over Daan. Daan Daan Daan. En na gister' 'wat was er gister?' Onderbreek ik hem. 'We liepen terug, Hannah schrok en sprong bij Daan in de armen.' legt hij uit. 'Misschien zag ze hem aan voor jou?' 'Kan' Ik spring van het aanrecht af. 'Praat met dr' zeg ik en ik loop weg.
--------------
Vote
Read
Comment
xBabet&Manon
