Kısır kalplerin doğurgan dilleriyle kulağımda dünyaya getirdiği yalanlar,
Şimdilerde şakakları ağarmış şüpheci bir ihtiyar.
Ruhunun derinliklerinde soluksuz kalmış bir umudu, göğsünden çekip çıkarmaya takati kalmamış
Sanki kilometrelerce gitmiş gitmişte bir arpa boyu yol almamış
Oturmuş bakmış ömrünün durağına
Neler vermiş umudu uğruna
Sonra durmuş düşünmüş ihtiyar
Söylesene bu hayatta kaçımız bahtiyar
İhtiyarı sarmış ölüm korkusu
Göz pınarlarından süzülmüş umut tortusu
İhtiyar artık anlamış
Bir çaresi kalmamış
Elini ölüme bulamış
Çekip gitmiş bu dünyadan
Uyanırız elbet bu rüyadan
