Sıkıldım kulak tırmalayan gevremiş seslerden
Karşıma çıkan o kara kafeslerden
Her sözcüğü kin kokan nefeslerden
Sıyrılıp omzumdaki yüklerden
Bir şiir yazarım belki göğüs kafesimden
Kara kağıt alev alır fikrimden
Dilime yapışan iyilik zikrimden
Vurulurum göğsümün en son yerimden
Kara kağıt buruşur alın terimden
Bir şiir yazarım belki göğüs kafesimden
Zihnim zehirlenir geçmişin çürük yemişlerinden
Başlarım o onu demiş bu bu demişlerinden
Bayatlamış aslında çok sevmişlerinden
Olmayan hem güçlerinden hem işlerinden
Bir şiir yazarım belki göğüs kafesimden
