Freak Show ✔️ | T.K

- 14'

Jeongguk's pov;

Elim ayağım titriyordu. Elimdeki telefondan gözlerimi bir saniye bile ayırmıyordum, mesaj atarsa görmem diye.

Ondan hoşlanmıyordum. Sadece buluşup benden vazgeçmesini söyleyecektim. Benim gibi bir enkazın altında kalmasını istemiyordum. Ben ona ağır gelirdim.

Taehyung'u az da olsa tanımıştım. Son derece kibar, düşünceli ve insanların fikrine önem veren biriydi. En çok dikkat çeken yanı bence yakışıklı olmasıydı. Çünkü okuldaki tüm kızlar peşindeydi neredeyse.

Bir anda telefonum çalınca daldığım için yerimden sıçradım. Yanıp sönen ekrana baktığımda Taehyung'un adını gördüm.

"Alo?"

"Aşağıdayım güzelim, seni bekliyorum."

"T-tamam iniyorum."

Telefonu kapatıp beyaz pantolonumun cebine sıkıştırdım. Beyaz gömlek ve pantolon üzerine krem rengi, kalçalarımı kapatan bir kazak giymiştim.

Son kez aynadan kendime baktıktan sonra kapımı kilitleyip merdivenlerden aşağı indim. Dış kapı hemen salona açıldığı için kimseye görünmeden kaçmam imkansızdı. Üstelik babam işten yeni gelmişti.

"Nereye Jeongguk?"

Annemin sorusuyla parmak uçlarımda yürümeyi aniden kesip ev halkına döndüm. Abim, küçük kız kardeşim, annem ve babam. Hepsi işlerini güçlerini bırakmış beni izliyordu.

"Arkadaşım geldi anne. Kahve içmeye gidiyoruz."

"Kimden izin aldın peki?"

Bu sefer abim konuşunca ofladım. Sanane benim nereye gittiğimden tanrı aşkına?!

"Babam biliyordu. İşteyken izin istedim ondan."

"Dediğim gibi Jeongguk, 12' den önce evde olmazsan yüzüğümün izini görürsün yüzünde. Defol şimdi!"

Gözlerim dolmuştu. Neden beni sevmiyorlardı? Neden lanet bir video için düşman kesilmiştiler bana? Zorbamın yaptırdığını söylesem de inanmıyorlardı.

Homofobik ailede bir kez eşcinsel damgası yemiştim zaten. Daha ne gelebilirdi ki başıma?

Evden ayrılıp bahçe kapısındaki arabaya yöneldim. Pahalı bir arabaydı, Taehyung'un ailesi onu çok seviyor olmalı gerçekten.

Ki benim bugüne kadar doğru düzgün özel eşyam olmamıştı. Hani bilirsiniz; ortanca çocuğun hayatta bir şansı yoktur, mecbur bırakılan hep o olmuştur. İstekleri ve düşünceleri önemsenmez hiç bir rahatsızlığı umurlarında olmaz.

Bense böyle bir ortamda büyümeye çalışıyordum. Evlat ayrımcılığının yapıldığı bir evde, anne ve babadan en çok nefreti alarak.

"Selam." Dedim kaputa yaslanıp sigara içen Taehyung'un yanına vardığım gibi. Heyecandan dizlerimin bağı çözülüyordu sanki.

"Selam, çok güzel olmuşsun. Yemin ederim bu dünyada tanıdığım en güzel erkek sensin. Gidelim mi artık rezervasyona geç kalacağız."

Arabanın kapısını açtığında gülümseyip usulca bindim ön koltuğa yerleştim. Aynayı indirip kendime bakacağım sırada beyaz bir not düşmüştü.

Güzelsin merak etme ;)

Üstündeki yazı utanmama sebep olsa da bir başkası içinde yazmış olabilir diye düşünmeden edemedim. Sonuçta arabasına benden önce başkası da binmiş olabilir öyle değil mi?

"Ne o daldın gittin?"

Taehyung'un sesi beni kendime getiren etken oldu. Cidden dalmışım ve arabanın hareket ettiğini bile fark etmemişim.