Son bölüm

95 12 13
                                    

Sanzu: Ran

Ran: Efendim pamuk şekerim

Sanzu: Ev sıkıcı sahile gidelim mi?

Ran: olur bebeğim

Sanzu'

Kalktık ve odaya gidip üzerimizi değiştirdik Ran mutfaktan atıştırmalık birşeyler aldı ve evden çıktık arabaya doğru yürümeye başladık Ran kapıyı açtı ve oturdum işte kapıyı kapattı ve sürücü koltuğunada kendisi geçti sahile doğru arabayı sürdü nedense sessizlik vardı arabada Ran konuşmuyordu bende konuşmuyordum neyse ki sahile varmıştık el eleydik gittik denize yaklaştık ve kumların üzerine oturduk kafamı onun boynuna yaslamıştım ve işte denizi izliyorduk tanıdık bir ses geldi Rindou gelmişti döndüm arkama baktım elinde silah vardı donup kalmıştım hareket de edemiyordum korkuyordum Ran da telaşlanmıştı

Rindou: ayağını denk al demiştim Sanzu

Sanzu: ...

Ran: Rindou seni hain oruspu

Rindou: Sanzu ya benimsin ya da hiçkimsenin

Sanzu: Asla senin olmam

Rindou: Tamam kendin istedin

Rindou'

Ateş ettim göğüsünden vuruldu ve yere yattı ben de gittim

Ran'

Sanzuyu kucağıma yatırdım ve ağlayarak ona sarıldım

Ran: Dayan Sanzu ÖLME YALVARIRIM

Sanzu: Ran.. Ağlama lütfen..

Sanzuda ağlıyordu

Sanzu: Seni çok seviyorum lütfen güçlü kal

Ran: Lütfen ölme LÜTFEN LÜTFEN..

Sanzu: artık çok geç lütfen üzülme mutlu ol ve yasaya bildiğin kadar uzun yaşa seni çok seviyorum sadece istediklerimi yap ben seni yukarıdan izliyor olacağım lütfen güçlü kal seni seviyorum..

Ran: Sanzu...

Sanzu cevap vermiyordu ve kalbi durmuştu

Ran: SANZU LÜTFEN CEVAP VER

Sıkıca sarıldım ve hayla ağlıyordum Sanzunun bedeni buz kesilmişti gözlerini parmaklarımla kapattım ve onu kucağıma alıp arabaya doğru gittim hastaneye doğru sürdüm ve hastaneye vardık Sanzuyu doktora verdim ve 1-2 günden sonra gömtük ve hayla kendimi toplayamadım.

Kötü son biliyorum anama kadar söveceksiniz ama yenede yazayım dedim çünkü aklıma bu gelmişti neyde yeni kitap yazıcam ya yarın ya da cumartesi yazarım neyse iyi günler ve lütfen anama sövmeyin😔🥰

SanzuxRanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin