Amor✭ | Taekook

|3|✮

Biraz önce olan olayların ardından yaklaşık 10 dakika geçmişti bende bu süreçte okul kıyafetlerımı giymiş, saçımı başımı taramıştım.

Gözlerim masamın üzerinde duran çilekli lipbalma takılmıştı, belki de sürmeliydim. Ellerim istemsizce lipbalma doğru gitmişken arkamda olan Taehyung'u bile fark etmemiştim. Lipbalmı alıp kapağını açtım anca aynaya baktığım zaman arkamdan sıtıtarak bakan Taehyung'u görmüştüm.

Aniden irkilince, geri kendime gelip sinirle dönüp Taehyung'a yumruğü çakmıştım "Niye aniden geliyorsun! Ödüm koptu."

Bir şey demeyerek yatağıma oturmuştu, geri önüme dönüp aynadan onu izliyordum. Her zamankinden daha çok yakışıklıydı ve kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı. Bir insan okul kıyafetinde bile bu kadar şık durabilir miydi sahiden? Durabiliniyormuş.

Oflyarak gözlerimi devirdim, elimde hâlâ çilekli lipbalm duruyordu, tam geri bırakıcakken arkamdan gelen sesle duraksamıştım "Çilekli lipbalm mı sürüyorsun?"

Yutkunarak gözlerimi kaçırdım "Ha-hayır sürmüyordum-"

Aniden ayaklanıp yanıma doğru yaklaştı, ben donakalmışken o çoktan lipbalmı benden kapmış ve dudaklarıma doğru yaklaştırıp sürmeye başlamıştı. Sanki bilerek yavaş yavaş sürüyordu, aynı zamanda bu süreçte miğdemde kelebekler uçuşuyordu.

"Tamam, şimdi oldun."

Dudaklarımı birbirine sürtüştürdüm ve hâlâ olayın şokundaydım, hâlâ aynı pozisyondaydım. Ben bir şey diyemeyince kapıdan çıkmadan önce "Seni dışarıda bekliyorum." demişti.

Kendimle başbaşa kalmıştım.

°°°

Dış kapıyı örttüğüm zaman beni bekleyen Taehyung'u görmüştüm. Bir insan arkadan bile bu kadar mükemmel mi görünürdü ya? Biraz daha orada durursam geç kalacaktık bu yüzden yanına doğru ilerlemeue başladım o da adım seslerinimi duyup bana döndü ve gülümsedi. Fakat geç kalıyorduk suratına bile bakmadan hemen yanından geçip parmağımla koluna dokundum "Hadi ilerle."

O da bu hallerime alışmış olacak ki umursamadan hızlıca yanıma geldi. Ama ne yapayım benim kişiliğim buydu, özellikle sevdiklerime karşı bazen kaba olabiliyordum.

Bir an önce otobüse binmeliydik

°°°

Otobüste kendimize boş bir yer bulup oturmuştuk, maalesef yolumuz uzundu. Kafamı çevirdiğimde boş boş dışarıyı seyreden Taehyung ile karşılaşmıştım, ister istemez yüzümde bir gülücük yer aldı. Fakat başkası Taehyung'un bu haline şahot olunca kıskançlıktan geberiyordum.

Aniden aklıma dün dediklerim geldi, tabii ya...Tekrardan uyarmalıydım belki de. Boğazımı temizleyerek Taehyung'un omzuna dokundum, hemen bana döndü "Ne oldu?"

Gözlerinin derinliklerine baktım "Taehyung, dün dediklerimi hatırlıyorsun değil mi?" Bu dediğim şeyle panik olmuş gibi kafasını eğerek elleriyle oynamaya başladı, belli ki yeni hatırlamıştı ya da unuttuğumu sanıyordu "E-evet, hatırlıyorum."

Tekrardan konuşmak için çenesini kavradım ve bana bakmasını sağladım "Tekrar uyarıyorum, özellikle Hana ile tek bir bakışmanı bile görürsem aramız açılır, anladın mı?"

Yutkunarak kafasını salladı "Anlıyorum." dedi "Ama ya diğerleri? Diğerleriylede mi konuşmayayım?"

Kaşlarımı çatarak düşündüm, pek bir sorun olmazdı sanırım "Çok samimi olmadığın sürece konuşabilirsin." dedim.

Tek kelime etmeden geri dışarıyı seyretmeye başladı. Sanırım darılmıştı biraz ama ne yapabilirim benim yerimde olsanız sizde öyle yapmaz mıydınız? Öbür türlü az kalsın öpüşeceklerdi dün.