Point Bale🩰 §Rosekook§

🩰

Büyük bir gülümsemeyle uyanıp aptal aptal tavanı izlemeye başladım.

Galiba dedim bu sefer bulucam,beni gerçekten seven birini,yatakta doğrulup masamın üstünde ki kitaba kaydı gözüm.

Ben balerindim,ama ailem hala bunu kabullenememişti.Masamın üstünde ki tıp kitabı öylece dururken gülümsemem solmuş sadece kitaba odaklanmıştım.

Oldum olası çalışkandım,ailemi gururlandırdım,o güne kadar güzeldi her şey.Gizli gizli başladım ben baleye,bilmiyorum niye başladım,niye gidip yazıldım oraya,neden annemlerin imzalarını alıp götürdüm bilmiyorum.

Sadece kaçtım her şeyden,ve buldum kendimi,zordu,çok ağladım.Annemler öğrendi çok geçmeden evde bir fırtına koptu,o güne dair en ufak ayrıntıyı hatırlıyorum.Kırılan aile çerçevemizi,aşırı dozdan bayılan abimi,sinir krizi geçiren annemi,bana tokat atan babamı.

Her aile de vardı kusurlar,benimkiler de masum değildi.Sonra ise gelişti her şey,dışarı çıkmam yasaklandı,ders çalışmak zorunda kaldım olduğundan daha çok,derece yaptım,yediğim serumlar,panik ataklar,bayılmalar,düzensiz beslenmeye değdi mi peki?

Bilmem değdi mi?,ben seçmedim bölümü mü annem seçti,Tamda tahmin edildiği gibi tıp seçti bir saniye bile düşünmeden izledim sadece.

Sonuç olarak tıp okuyorum,baleye gidiyor muyum diye sorarsanız evet gidiyorum,o gün hocamın beni övmesi sonucu almadılar beni.Ama ne önemi kaldı,geleceğimi hayallerimi çaldılar benden,onu alsalar da bir şey olmazdı zaten.

Tıp okuduğum için kendime ayıracak zamanım olmuyor,ama bir saat bile olsa giderim hemen,ne yalan söyleyeyim şu son dönemde sanki alıştım gibi,sanki o da bana alıştı.

Yüzümde ki silinen gülümsememle yataktan kalktım.Saat daha 10'du.Yatabilirdim belki,annem gelip uyandırmasa uyurdum belki.Derince iç çekip lavaboma adımladım.

Tam aynanın karşısına geçtiğim an aklımda o isim belirdi.Jeon Jungkook,o gün bana attığı ok sayesinde aptal aile yemeğinde geçireceğim zamanı onun yanında geçirdim.Çok güzeldi,gülüşü,daha tanımadığı bir insan için bu kadar endişelenmesi o kadar güzeldi ki.

Ondan etkilendim,bunu asla inkar etmeyecektim.Beni beğendi mi bilmiyorum,tek temennim açıklamasında ki sözün bana itafen yazılmış olmasıydı.

İşlerimi halledip,hızlıca bir kaç parça bir şey giyinip,evden çıktım.Annemler birazdan uyanırlardı,kahvaltı mı onlarla değil de kızlarla yapıcaktım.

Hepsi bir arada kalıyordu,ben hariç,ben de yakında yanlarına gidecektim.Annemler çoğu zaman benimle anlaşamadıkları için tabiki de izin verdiler.Sadece iki gün vardı.Asıl hayatıma başlamam için son iki gün.

Silinen gülümsememin yerine daha büyük bir gülümseme almıştı.Seke seke eve gidiyordum resmen.

Ansızın üstüme birinin atlaması ile bütün dengemi kaybedip yere kapaklanmam bir oldu,tabi üstümde atlayan şahısta benimle beraber yeri boylamıştı.

Lisa'nın acı dolu çığlığını duyduğumda,sırtıma atlayan kişiyi bulmuştum.

Arkamı dönüp ona kötü bakışlarımı atarken oda aynısını bana atıyordu.

Ama çok geçmeden ikimizde kahkahalarla gülmeye başladık.Aptal kız.

"Bu kadar güçsüz olduğunu bilmiyordum,insan bir tutar."sitem dolu konuşup şortunu silkeyeyip ayağa kalkmıştı."Pardon da burada hatalı olan sizce ben miyim?"aynı sitemle ona karşılık verdiğimde kaşlarını hafif çatıp bana bakmıştı.