Hayır İzuku.. İstemiyorum seni. İsteyemem seni. Mesele gurur değil İzuku. Mesele asla gurur yada ön yargı olmadı. Beni beraberinde içine çektiğin bu şey-ilişki-asla ikimiz içinde iyi olmadı. Ben iyi değilim. Sen iyiydin aşık olmak konusunda. Benden hep iyiydin. Aşk dediğin kavram bana hiç uğramadı. Ben aşık olamam ki. Aptal aşıklardan olamam. Olmadım. Kimseye aşık olamayacağım. Çünkü yapamıyorum. Bu yapılası birşey mi onuda bilmiyorum İzuku.
Aramızdaki tek bağ güzel anılarımız. Aşk dediğin şey belirli sürelerde geçirdiğimiz güzel anılar mı? Hayır değil. Güzel anıların hepsi mahv oldu. Gidişinle. Öldüğüne asla inanmadım ki.. Çünkü İzuku sen ölemezdin. Neticede sen kahramandın. Bu herkese göre ilahi bana göreyse tamamen saçmalıktan ibaret olan o topluluğun bir parçası olmuştun. Bu yolda sadece birini kurtarırken ölmek mümkün. Sense kendini bile kurtaramadın bahanelerinden. Senin ölümün ani ve sebepsizdi, İzuku. Bu yüzden benden ölmene inanmamı bekleyemezdin.
Hastanedeyken hep rüyalarıma geliyordun. Sana hep yardım etmeye çalışıyordum. Seni hep kurtarmaya çalışıyordum. İğrendiğim kahramanlardan biri oluyordum hep senin için.
Artık kendine saf, aptal aşık diyemezsin değil mi İzuku? Çünkü sebep her ne olursa olsun aşık biri koca bir yalanla terk etmez. Sebeplerin bahane. İzuku senin bahanen var. Sebebin değil. Neden bahanen var İzuku? Başka biri aptallık ederek o büyük sebepleri gerçek olarak yansıtmaya çalışabilir. Ama sen bunu yapamazsın. Çünkü sen İzukusun. Anlıyor musun beni? Sanmıyorum. Beni anlayamazsın İzuku. Hiç bir zaman.
Bunu yüzüne söylemiyorum. Gözlerimden anla istiyorum. Bakışlarımdan değil. Bakışlar yanıltıcı ola bilir ama gözler.. Gözler asla yalan söylemez İzuku. Kalbimin kırık camlarıyla yaralanan eski Katsuki yok karşında. Öldü o. Mezarı kırık parçalardan oldu. Her gün biraz daha kanarken hâlâ seni özlüyordu. Bende öldürdüm onu. Şimdi gözlerime bak İzuku. Ve anla.
»«
İzuku sarışının üzerindeki yerini alırken Sarışın zihnindeki düşünceleri gözlerine yansıyordu. Aniden durdu ve bakmaya başladı. Şehvetten parlayan Zümrütlerle buluştu. İzukunun parlayan Zümrütleri aniden söndü. Baka kaldı sadece Kızıllara. Sarışının gözlerinden bir damla yaş solgun yanağından kuru dudaklarına inerken kendiside yataktan indi. Ve ardına bakmadan odadan sonraysa evden çıktı. Arkasından bakan İzuku olmuştu. O an ne hissettiği bilinmez ama Sarışının gözlerindeki kırgın Katsukiyi görmüştü mezarında.
______________________________________
Açıklamam yok. İzuku hakediyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑆𝑎𝑢𝑑𝑎𝑑𝑒-BİTTİ
FanfictionKısaca 𝑆𝑎𝑢𝑑𝑎𝑑𝑒 işte. Herşey Katsukinin yattığı hastaneden çıkıp yıllardır aptal yerine konulduğunu öğrenmesiyle başlıyor. DekuBaku /Angst