Daddy Issues

Unforgiven

Tae yanında hissettiği boşlukla açtı gözünü. Şu andan itibaren, olaylar hayal ettiği gibi gelişmiyordu. Romantik filmlerin klasiği olmuş olan sabah sarılmasına çok ihtiyacı vardı. Durum böyleyken kendisini kötü hissediyor, aklında kendini farklı kalıplara sokuyordu. Aynı evde yaşıyor olmasalar kullanılmış olduğunu düşünebilirdi. Ancak şimdilik durum böyle değildir diye umuyordu.

Dün gece yaşananlar bir rüyaymış gibi geliyor olsada, bedenindeki spesifik yerlerde hissettiği acı son derece gerçekti. Bacaklarını kendisine çekip, bir süre cenin pozisyonunda kaldı: Ayağa kalktığında yürüyebilecek olduğundan emin değildi. Üstelik oda o kadar karanlıktı ki, dijital saatin sabah saatlerini gösteren rakamları ışıklı olmasa hâla gece olduğunu düşünürdü. Oda son derece sessiz ve karanlıktı. Odanın verdiği boşluk hissi onu düşünmeye daha çok itiyordu. Jungkook hakkında mı yoksa kendi hakkında mı endişe duyması gerekiyor bilemiyordu. Ya adam yanına gelip her şeyin bir hata olduğunu söylerse, o zaman ne yapacaktı? Tae'yi düşünceleri yüzünden korku sararken, odanın kapısı açıldı. Jungkook, ona daha önce hiç görmediği şekilde gülümseyerek bakıyordu. Tae kafasını kaldırıp, ne ara kalkıp işe gider gibi hazırlanmış olduğunu anlayamadığı adama gülümseyerek karşılık verdi.

"Okula geç kalmak istiyorsun sanırım."

Okul mu, şu an konuşulması gereken tek şey gerçekten okul muydu? Tae'nin aniden yüzü düşmüştü ki bu tepkiyi vermekte kendini haklı görüyordu. En azından bir günaydın diyebilirdi, diye düşünerek kafasını tekrar yastığa koyup gözlerini kapattı. Kapının kapanmasının hemen ardından üstünde hissettiği ağırlıkla, yeniden açtı gözlerini.

"Günaydın Tae."

Dudaklarının üstüne kapanan dudaklar onu her türlü endişesinden arındırmaya yetmişti. Kollarını adamın boynuna sarıp öpmeye devam ederken, ondan bağımsız gibi davranan fiziksel acısı konuşmuş ve minik bir inilti çıkarmasına sebep olup ayrılmalarını sağlamıştı. Ayrılır ayrılmaz, hissettiği acı yüzünden yüzünü buruşturan Tae beklemediği bir tepkiyle karşılaşmıştı. Adam kahkaha atıp yanına yatmış, ona sarılmıştı. Tae acısını daha az aklına getirmeye çalışıyordu. Filmlerdeki sarılmanın mantığını şimdi daha iyi anlamıştı.

İşte şimdi gerçekten her şey hayal edebileceğinden bile daha güzeldi. Ancak ikisinin de yapması gereken şeyler vardı. Sorumluluklarından kaçmak için sebepleri vardı ancak o kadar geçerli görünmüyorlardı. Özellikle Tae aklına gelen bir kişi yüzünden oldukça huzursuz hissetmeye başlamıştı. Jimin... evde Jimin'nin olduğunu unutup böyle bir gece geçirmiş olmak Tae'yi bencil hissettirerek pişmanlıkla dolmaya zorluyordu. Ama yanında yatan, onu gülümseyerek izleyen adama baktığında pişman olması gereken hiçbir şey olmadığının farkındaydı. Üstelik Jimin yakın arkadaşı olarak, onu bu konuda destekler diye düşünüyordu.

Tae kahvaltının hemen ardından ağrı kesicilerin yardımıyla güzel ve ağrısız bir duş almış ve her zamankinden farklı olarak hazırlanmıştı. Eve geldiğinden beri dolabına yerleştirdiği kıyafetleri öylesine seçiyorken, bugün giyinmek için gerçekten mesai harcamıştı. En sonunda dolabındaki her şeyin yerde olmasını umursamayarak denedikleri arasında en beğendiği kombini üstüne giyip, odadan çıktı ve kimse içerinin halini görmeden kapıyı kapattı. Jimin'nin odasının kapısı hala kapalıydı ki zaten sabahın bu erken saatinde onu kontrol etmek amaçlı bile olsa rahatsız etmek hoş olmazdı. O yüzden onu kontrol etmeyi ve sohbeti akşama ertelemeliydi.

Jungkook kapıda sıkılmış olduğunu belli ederek volta atarken, Tae'yi görünce şaşkınlıktan yerinden kıpırdayamamıştı. Tae için bu dizilerdeki en etkileyici sahnelerden biriydi. Ana karakter merdivenlerden süzülerek inerken, ona aşık olan karakter gözlerini ondan ayırmadan büyülenmiş şekilde bakar... rüya gibi olan bu sahneyi yaşamanın verdiği hissi başka hiçbir şey veremeyeceğine karar vermişti Tae.