Aydınlıksız Güneş

Bölüm 4 ~Hayallerimi Kandırmak~

   Siz hiç hayal kırıklığına uğradınız mı?Siz hiç defalarca hayalleriniz kırılmasına rağmen hayallerinizi kendiniz yapıştırıp bir daha kırılmayacaksın diye kandırdınız mı?Ben yaptım.Her seferin de böyle yaptım.Ama yine aynısı oldu."baba intikam ne demek?"diye sordum gözlerimi büyüterek "İntikam bir kişi veya kişi grubunun hayatlarını mahfetmek için yanıp tutuşmak "diye cevapladı.Ama neden haram para için intikamı olsun ki? Aydınlıksız Güneş'im senin babandan bahsediyoruz neden olmasın ki? Yanağımdaki tokat noktası hala sızlıyordu.Kendimi toparlamaya çalıştım."Tamam, geçti babana yardım et sonra herşey çok güzel olacak.Rangarenk çiçeklerin olacak ama önce babanı dinle."diye mırıldandım kendi kendime.Ayağı kalktım.Omuzlarımı dikleştirip "Tamam baba ne istersen yapacağım.İsteğin nedir?"dedim.Biraz bekledi ve çekmeceden gazete kağıdı ve bant çıkardı.Cama doğru ilerledi ve gazeteyi yapıştırdı.Güneş neredeyse batmıştı.Yıldıları görmeye şans yoktu.Beraber koltuğa oturduk.Gözlerime öylece baktı."senden istediğin şey"diye mırıldandı."Bizim paramızı geri alman"dedi."O para kumar"dedikten sonra babam gözleriyle sözlerimi kesti.Düşündüm.Ve yine düşündüm.Benden tam olarak ne istiyordu?Korkmaya başlamıştım.Kendimi dikleştirdim.Babama masum gözlerle bakarak "ne yapmam gerek?"diye fısıldadım."Senden intikamıma yardımcı olmanı istiyorum."Dedi.Biraz durdum dik vücudumu kaybetip gözlerimle aşağıya doğru baktım.Nasıl bir intikamdı bu?Ne yapmam gerekiyordu?Ona yardım ettikten sonra ne olacaktı? Amacına ulaşacak mıydı? hafifçe boğazımı temizledim ve "tam olarak ne istiyorsun baba?"diye sordum gözlerine bakarak"tam olarak ne yapmam gerek?"dedim masum bakışlarla "bir adam var "dedi.Bir adam mı?Kim, hangi adam, nerede, nasıl?bir süre oturduk.babam en sonunda "sana her şeyi açık açık anlatacağım"dedi."geçen günlerde her zamanki gibi kumar oynamaya gittim.O gün çok farklı bir şey olmuştu.Kazanmıştım.Ama o adam benim paramı alıp kaçtı.Senden de adamın çaldığı paramızı geri almanı istiyorum."dedi gözlerime bakarak "hırsızlık mı yapacağım?"diye fısıldadım "hayır Kandıracaksın"dedi.Ne demek bu? Nasıl yapacağım?"Adam hakkında hiç birşey bilmiyorum, nasıl yapacağımı bilmiyorum.dedim tüm magsumluğumu kaybetmişken "Merak etme adam hakkında bilgi topladım.Ben şimdi dışarı gidiyorum sen de şu sehpada ki kağıdı al ve oku"dedi ve kapıyı çekip gitti.Bir süre bekledim.Aklımda büssürü düşünce vardı.Düşüncelerimle nasıl başa çıkacağımı bilemiyordum.Yapamazdım.Ama yapmam gerekirdi.Bu geleceğe olan umudumun başlangıcı olurdu.Yavaşça oturduğum yerden kalktım.Sehpaya uzanıp kağıdı aldım.Kağıdı gözden geçirdim.Kağıtta yazanları fısıltıyla okudum.Burada adamın resmi vardı.Zengin bir tip gibi bir şeydi.Adı Saygın dı.Kesin ismi gibi çok saygılıdır.Bir süre kendi kendime tebessüm ettim.Aklımda hala hayallerim vardı.Babam ne derse yapmalıyım.yaş bölümüne gittim.25 yaşındaydı.Benden 4 yaş büyüktü ama daha büyük gösteriyordu.Yada benim bedenim fazlasıyla küçüktü.Gözlerim ailesinin isimlerine kaydı.Annesinin adı Nesim di.Babasının adı ise Hakan dı.Kardeslerinin adı ise Birisinin Aydın diğer kız kardeşinin ismi ise Yeşim di.Arkasında koskoca bir yalı resmi vardı.Bu da evleri olmalıydı.Zengin değil çok zengin gözüküyorlardı.Uzun bir iç çektim.Kendimi toparladım.Korkuyordum.İlk defa içimde böyle bir korku doğmuştu.Ben yapabilecek miydim? Yapacaktım Aydınlıksız Güneş Aydınlığa çıkacak ve doğacak diye bir söz verdim kendime.Gelen kapı sesi ile irkildim.Babam elindeki market poşetleriyle geldi.İlk defa böyle geldi."Gel kızım, yardım et"dedi.Hemen gittim ve elindeki poşetlerde ki herşeyi hızlıca yerleştirdim.Elim musluğa çarptı.Gözlerimi kocaman açtım.Tertemiz su akıyordu.Artık kirli değildi.Hızla düşündüm ve gidip lamba tuşuna bastım ışıklar yandı.Işıklar yandı.Minik evimiz kocaman oldu sanki.Kalbim göğüs kafesime sığmıyordu.Babama döndüm babam "bunların hepsi borç"diye ufladı."Borçları ödemessek kapıya dayanırlar.O yüzden akşam üstü anlattıklarımı aklında tut.Şu kağıda ise sahip çık.Açık konuşmak gerekirse her şey senin elinde "diye seslendi "baba"dedim net bir sesle."elimden gelen ne varsa fazlasını yapmaya çalışacağım, hayır yapacağım "dedim en net sesimle.Gülümsedi.Babam gülümsedi benim de yüzümde çok güzel bir tebessüm oluştu.Babamın yanına gittim.Ona sarıldım.Umut işte umut.