Babam birazdan geleceğini söyleyip dışarı çıkmıştı.Bende mutfağa gidip birşeyler atıştırmaktan kaçınmadım.Bir süre sonra kapı çaldığında babam heyecanla içeri girdi.Nefes nefeseydi.Mutfağa gidip babama bir bardak su getirdim."iyi misin baba?"babam suyu içtikten sonra "iyiyim"diye yanıtladı "sana karşı açık konuşmak istiyorum"diye ekledi babam.gözlerine sorgularcasına baktım."Saygın'ın şirketin de bir sekretere ihtiyaç varmış."dedi babam."Anladım, sen de benim işe girmemi istiyorsun"bir süre nefes alıp verdikten sonra "nasıl olacak bu ben ortaokul mezunuyum baba ,sence beni alırlar mı?"babam "lazım değil ilanı elimden geldiğince soruşturdum , kızım lütfen rahat bir yaşam sürebiliriz ,hatta hayallerini gerçekleştirebiliriz.Şimdilik tek yapman güler yüzünü koruyup Saygın denen adamın şirketine girmek"dedi babam."baba bunun sonrası var ben ne yapacağım"diye sordum kalbimin hızlı atışıyla.Babam yerinden kalktı ve saçıma minik bir öpücük kondurdu.Kendimi sanki özgürce uçuyormuş gibi hissettim o an gözümden istemsizce akan gözyaşı ile birlikte "İş başvurusunu nerden yapıyoruz?"diye sordum kendimden emin bir şekilde babam gelince getirdiği poşeti bana uzattı "Aç"dedi yavaşça poşetin içinden çıkan telefon kutusuna baktım "bu bu benim mi?"diye sordum büyüyen gözlerimle "evet , senin"dedi babam . Gözümden akan yaşlar yavaşça süzülüyordu.Yüzümde gülümseme açmıştı."Güneş artık aydınlığa çıkmaya hazır."diye fısıldadım kendi kendime babamın yanına oturdum.Telefonu beraber açtık.Babam telefonu elimden aldı."Ben telefonunu ayarlıyım.Sen de biraz dinlen kızım"dedi olumlu anlamında başımı salladım.Yavasça koltuğa uzandım heyecanımı bastırıp gözlerimi uykuya kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aydınlıksız Güneş
Novela JuvenilGüneş deyince aklına gökyüzünde parlayan bir yıldız gelir.Ben Güneş'im ama ne yıldızım ne ışık saçan birisi, ben aydınlıksız Güneşim, ben annemin beni babam denilen adama bırakıp gittiği, ben hayallerim olmasına rağmen okutulmayan bir kızım, ben Ayd...
