Bugün güne erken başlamam lazımdı evden çıktığımda karşı binadaki teyzeyle konuşan Hoseok'u görmüştüm. O beni nasıl görmedi ona şaşırıyordum acaba teyzeyle ne konuşuyordu azıcık yaklaşıp dinlemeye başlamıştım
"Hoseok oğlum ne zaman evleniyorsun"
"Hiç bir zaman teyzeciğim"
"Bak benim torunum seni görmüş acayip şekilde beğenmiş"
"Olabilir teyzem o da insan sonuçta duyguları var"
"Senin sevgilin falan varmı? De bakayım teyzene"
"Yok teyzem uğraşmıyorum öyle şeylerle"
"Sevdiğin biri var mı?"
"Var teyze var ne yapacaksın"
Sinir ile söylüyordu galiba bu muhabbetten sıkılmıştı.
"Kim oğlum bu şanslı kişi senin gibi yakışıklı, boylu poslu, mükemmel ötesi, sanat eseri gibi çocuğun sevdiği"
"Tanımazsın teyzem"
"Sen söyle ben tanırım"
Azıcık sessiz kalmış sanki isim uyduruyor gibi duruyordu. Sevdiği biri yoktu bundan emindim Hâlâ düşünüyordu isim bulamıyordu galiba. Bir anda onların yanına gidip
"Naber teyze"
Demiştim. Hoseok beni görünce o kadar sevinmişti ki sevinçten yanımızdan ayrılacaktı kolundan tutmuştum gözünü devirmiş ve kolunu çekmeye çalışıyordu. Benim adım MİN YOONGİ ve ben çok güçlü olduğum için tâbi ki de kolunu çekemeyecek
"Teyze bak bu çocuk var ya"
"Evet Yoongi o çocuk zaten var ve benim damadım olacak. Değil mi Hoseok?"
"Yoo kim demiş teyze o benim kocam olacak"
"Sus be palyaço suratlı"
"Teyze palyaço malyaço ayıp oluyor ha"
Hoseok sessiz bir şekilde
"Bıraksan kolumu ahmak Yoongi"
Demişti
"Sen yediğin dayakları unutmuşsun sanki"
"Tamam bırak beni gideyim"
Normalde ikimiz sessiz bir şekilde konuşuyorduk ama bu dedikodu oruspusu her şeyi duyabiliyor
"Lan Yoongi bırak damadımın kolunu aşağı inersem seni terlikle döverim"
"Hadi Hoseok gidelim"
Kolunu bırakmayıp onu, onun evinin önüne getirmiştim
"Lan ahmak sen kimsin başkasının damadı oluyorsun"
"Ay herkes bugün ayrı bir salak olmuş"
"Salak ne lan. Döverim seni"
"Sen de bir karar ver ya"
"Kararım belli"
"Bu arada ben eve gelmeyecektim. Sen niye beni geri eve getirdin"
Konuyu değiştirmeye çalışıyordu. Neyse konuyu değiştirmesine izin verecektim zaten ben de bu varoştan nefret ediyordum zaten ona dokunmak bile istemiyorum
"Nereye gidiyorsun?"
"Bu seni hiç alakadar etmez"
"Eder. Söyle nereye gidiyorsun?"
"Söylemiyorum"
"Söyle"
"Sen kimsin ki sana söyleyeceğim"
"Seni döverim Hoseok"
"İMD-"
bağırıyordu elimi ağzına götürüp susturmaya çalışıyordum. Elimi ısırmıştı acısı ile elimi tutup yere eğilmiştim O ise bunu fırsat bilip koşup gitmişti. Onun peşinden gitmeyecektim niye gideyim mal mıyım? Ama ona bunu ödetecektim...
. . . . Canım sıkılıyor off yapacak hiç bir şey yok sizin için bari bir tane Taehyung koyayım buraya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
