Sehun's POV
It's been a week
Since naganap yung masamang panaginip nayun
One week narin akong naglalasing
I know na medjo bata pa ako para sa mga ito
Pero kasi
Ang sakit eh
Galit na galit si luhan sakin
Kung kelan talagang
Mahal ko na siya
Ugh sa lahat nang lahat na tao sa planetang ito
Bakit ako pa?
Bakit sa taong mahal ko pa?
Bakit naging totoo pa?
"sehun"
"leave me alone!"
"ilang araw kanang hindi kumakain anak"
"at ilang taon mo naring iniwan sila luhan!"
"sehu---"
"alis! Leave me alone!"
I hate him
So much
Pano niya to nagawa?
Akala ko kasi siya na ang pinaka perpektong tao sa boung mundo
Hindi pala
Sabi nga nila
Lahat nang tao may tinatagong baho
Isa narin yung papa ko dun
Oh papa narin ni luhan
Ugh gulong gulo na utak ko
"sehun?"
"alis nga!"
"sehun si kai to papasok ako ah?"
Nagbalot nalang ako sa kumot ko
"bro ano nabang nangyare sayo?"
"pabayaan mo nga ako"
"sehun naman nagaalala nakami nila chanyeol sayo eh"
"hindi ko kayo inutusan nun!"
"hindi nga pero bro we care about you"
Binuksan niya yung kumot at niyakap ako habang umiiyak ako sa balikat niya
"kai kasi ang sakit eh"
"shhh. Drama mo eh bading mo hahaha"
"letche ka nagawa mo pang tumawa!"
"biro lang ito naman lika na kumain ka na"
"kai"
"bakit bro?"
"tulungan mo ko maglayas dito"
"ha? Hoy bakit?"
"ayaw ko na dito kai please"
"oh segi ilagay mo mga gamit mo sa bag mo tas ako na bahala"
Sinunod ko lahat nang utos niya at kinuha nila chanyeol mga gamit ko nang hindi nahahalata nang deputang magulang ko
At sawakas nakawala na ako sa impyernong ito
Sa dorm nila kai ako nakitira
Sure ako hindi alam nang mga magulang ko yun
Pagkatapos nang pagaayos

BINABASA MO ANG
+ DESTINY+
FanfictionDestiny is bullshit, but you're an exception. @FujoshiNoona / 2014-2015