Selfish madness

Selfish madness -2

အင့် ကျေး ဇူ ပြုပီး ငါကို မသတ်ပါနဲ့ ဟင့် တောင်းပန်ပါတယ်။

Sorry နောက်ကျသွားပီ မင်း ကမထိသင့်တာကိုထိလိုက်တာကို

ငါတကယ် မသိလို့ပါ တောင်း အား...
______________________________________

Korean ရဲ့အဆင်မြင့်hotelကြီးတခုတွင်လူဂုဏ်တန်များသာပါဝင်ဆင်နွဲခွင့်ရသောpartyကြီးတခုကိုကျင်းပနေကြတယ်။ထိုပွဲရဲ့အပြင်ဆင်များကသူများနဲ့မတူအရမ်းရမ်းကိုတန်းဖိုးကြီးတဲ့အရာတွေကြီးနဲ့ပြင်ဆင်ထားခြင်းဖြစ်တယ်။ထိုပွဲကိုတက်ရောက်သူများမှာနယ်နယ်ရရကမဟုတ်တကယ့်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များ၊မင်းသား၊မင်းသမီး၊Modelတွေလည်းတ‌က်ရောက်ကြတယ်။ထိုအချိန်ပွဲထဲဝင်လာတဲ့အမျိုးသားတယောက်အဖြူရောင်ဝတ်စုံလေးနဲ့ပွဲအလည်မှာထင်းလို့နေတယ်။ပွဲလာသူယောကျာ်း၊မိန်းမ မရွေးသူ့ကိုအကုန်ဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။နတ်ပြည်ကဆင်းလာတဲ့လူနတ်သားလေးလိုထိုလူကလူကြားထဲမှာလှလို့နေတယ်။ထိုသူအခြားသူမဟုတ် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်လည်းဖြစ်၊ designer Model Park Jimin ပင်။

Hello Mr.Park

Hello Mr.John

တယောက်ထဲ ပဲလား Mr.Kim ရောမပါဘူးလား။

Mr.Kimက မအားလို့ပါ သူက‌အရေးကြီးတဲ့သူတယောက်နဲ့ချိန်းထားတာရှိလို့ မလာဖြစ်တဲ့အတွက် ‌Mr.Johnကိုတောင်းပန်ပါတယ်တဲ့။

Oh!!ရပါတယ်။ အရေးကြီးတဲ့သူ ဆိုတော့သူကကိုယ့်ထက်တောင်အရေးကြီးရအောင် သူက ဘယ်ကစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်လဲမသိ။

ဘယ် ကစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်မှ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။

အဲဒါဆိူဘယ်သူလဲ ကိုယ့်ထက် အရေးကြီးတဲ့သူဆိုတော့။

သူ့ဘဝရဲ့ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အရေးကြီးဆုံး သူ‌တယောက်ပါ။

Oh!! အဲဒါဆို လည်းပီးရောလေ နောက်အခွင့်ကြုံမှ Mr.Kimနဲ့တွေ့ကြတာပေါ့။

Mr.Johnသည်ပွဲတလျှောက်လုံးJiminနားကိုအမြဲတမ်းလိုကပ်နေတတ်သည်။တခါတရံဆိုခါးကိုမသိမသာလှမ်းဖက်သလိုဘာလိုလုပ်လိုက်။JiminကMr.Johnကိုပွဲတလျှောက်လုံးခပ်ခွာခွာနေခဲ့ပေမယ့် Mr.JohnကJiminအနားကိုလိုက်ကပ် နေတုံးပဲ။အခုလည်းကြည့်ဓာတ်ပုံရိုက်တာJiminပခုံးကိုဖက်ထားတာပိုင်စိုးပိုင်နက်နဲ့ လူကြားထဲမှာဟုတ်လို့နော်သည်းခံနေတာ။ပွဲပီးတော့လည်းအနောက်ကနေတကောက်ကောက်လိုက်ပီး လက် ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။