~1~

13 1 0
                                    

Her zaman ki gibi geçen bir gündü ya da ve öyle sanmıştım.Okuldan eve yürüyordum o gün Mikey bir toplantı yapacağını özellikle de benim katılmamı istediğini söylemişti.Kısa süren bir yürüyüşten sonra evime gelmiş kapıyı açıp çantamı yere koymuştum.

Küçük ve mütevazı bir yerde tek başıma  yaşıyordum.Bu kadarı bana yetiyordu zaten.Annem ve babam ben 7 yaşındayken vefat etmişti.Açıkçası onlar vefat ettiğinde pek bir şey hissetmemiştim.Çünkü bana eziyet etmekten başka bir şey yapmamışlardı.Onlar öldükten sonra bana teyzem bakmaya başlamıştı.3 yıl sonra o da vefat etti.Sonra tek başıma yaşamaya başladım işte.

.
.
.
.
.
.

Toman üniformamı giyip dışarı çıktım.Dışarıda 1 haftadır kullanmadığım motorum duruyordu.Motoruma atlayıp Mikey'in toplantı yapacağı yere doğru sürmeye başladım.Mikeyle uzun zamandır arkadaştık onunla 6 yaşında tanışmıştım.Hatta şimdi gittiğim yer o ve birkaç arkadaşımla kurduğumuz çetenin toplantısıydı.
Toplantının yapılacağı yere gelmiştim.

Geldiğim alanda sadece bölük kaptanları  vardı.Herkes bana çok değişik bir ifade ile bakıyordu.Yerimr geçtim ve Mikey'in konuşmasını bekledim.bir süre sonra Mikey konuşmaya başladı.

"Öncelikle buraya geldiğiniz için teşekkür ediyorum.Buraya toplanma sebebimiz bölük kaptanlarımızdan birisinin bize ihanet etmesidir. Haru-chin bir şey demeyecek misin?Mesela bize neden ihanet ettiğini açıklayabilirsin."

"Ne ben mi?!"nasıl olur ben bir şey yapmadım ki.

"Haru lütfen bilmiyormuşsun gibi davranma"dedi Draken

"Gerçekten hiçbir şey bilmiyorum ne hakkında konuştuğunuzu bile bilmiyorum."dedim

Ve Mikey tekrardan konuşmaya başladı

"Haru-chin Muto seni birisine bizim çetemizle ilgili bilgileri anlattığını görmüş."

"Ben b-ben bir şey yapmadım Mikey!"dedim gerçektende bir şey yapmadım o sıra Muto'ya baktım sırıtıyordu.Zaten o söylemiş bunu.Büyük ihtimalle atılmamı istiyor.Tam bir arkadan bıçaklayan.
(Bek bek bek stabber dnnfnfnnd)

"Haru senden beklemezdim.gerçekten tam bir hayal kırıklığısın"dedi tanıdık bir ses.Sesin geldiği yöne baktığımda Baji'yi gördüm.İşte bundan sonra kendimi savunmak için amacım kalmamıştı.Yumruğumu olabildiğince sıktım.Çünkü ağlamak istemiyordum. Kurucu üyelerden birine değilde sonradan gelmiş bir üyeye inandıklarına inanamıyorum.Onların yüzüne bakmak istemiyorum.

Ama güçlü olmalıyım madem benim atılmamı istiyorsun Muto o zaman atılmayacağım kendim gideceğim.
Birkaç dakika sonra konuşmaya başladım.

"Biliyor musun Mikey?Bende senden bir kurucu üyeye inamayıp sonradan gelmiş bir üyeye inanmanı üyeliği geçtim kaç yıllık arkadaşına güvenmemeni beklemezdim.İşin komik tarafı ben sana bu kadar güvenirken sen bana güvenmiyorsun.Sana hiç yalan söyledim mi ben? Soruyorum Mikey."

"Haru..."

"Neyse boşver sen bana güvenmiyorsan bende burada bana güvenmeyen insanlarla daha fazla kalamam.Demek buraya kadarmış arkadaşlığımız.9 yıl boşunaymış Mikey değil mi?Gerçi şuan benim gitmemi istiyorsundur.Seni bu kadar oyaladığım için özür diliyorum.Ben 5.bölük kaptanı Harumi Sato  bu andan itibaren Tokyo manji çetesinden herkes ile ilişkimi kesiyorum artık hiç kimse muhattabım değildir."dedim ve toman ceketimi yere attım ve cebimden yanımda taşıdığım çakmağı çıkarıp yaktım çakmağın yanan yerini toman ceketime deydirip ceketi onların gözü önünde yaktım.

Bütün bölük kaptanları bana şok olmuş bir şekilde bakıyordu.Ceketin tamamen yandığını anladığımda motoruma doğru yol aldım motorumun yanına geldim ve bindim sonra en son hızda sürmeye başladım rastgele sürüyordum.Zaten nereye gideceğim fark etmezdi sadece motorumu sürmek istiyordum.

.
.
.
.
.
.

Kaç saat motor sürdüğümü bilmiyorum Tokyo'nun boş sokaklarında gezdim.İlk kez bu kadar iyi hissettim.

Ertesi gün

Sabah yorgun bir şekilde kalktım.Tüm gece ağlarsan böyle olur işte.

Üstümü giydim bir şeyler atıştırıp evden çıktım ve okula doğru yürümeye başladım.
.
.
.
.
.
.
.
Bugün insanlarda kesinlikle bir şey var bana çok tiksindirici biriymişim gibi bakıyorlardı.Birinin yanından geçerken söylediklerine kulak misafiri oldum.

"Biliyor musun Harumi senpai 9 yıllık arkadaşlarına ihanet etmiş.Baji,Mikey,Draken ve Mitsuya   senpai anlatmış.Onlar gibi arkadaşlara nasıl ihanet edilebilir aklım almıyor eğer ihanet etseydim pişmanlıktan ölürdüm.Ama o kız mutlu görünüyor."

"Değil mi kesinlikle ölmeyi hakediyor."

Evet tam olarak bunu duydum bunu bir ihanetten sayabilirim değil mi? Mükemmel.Herkesin benden nefret etmesini istiyorlar galiba.Hemde yapmadığım bir şey için.

Ah bunları boşvermeliyim dersime odaklanmalıyım.

Okul çıkışı

O sıkıcı dersler sonunda bitmişti.Eşyalarımı toplayıp çantama koydum.Ve biraz düşünmek için her zaman gittiğim bir köprüye doğru yol aldım.Yürüme mesafesi biraz uzaktı bu yüzden oraya geldiğimde hava kararmıştı.Köprünün yanındaki taşlara oturdum ve denizi izledim.Her zamanki gibi durgundu denize bakmayı oldum olası sevmişimdir zaten.

20 dakika sonra yanımda sesler duymaya başladım sesin geldiği yöne baktığımda Muto Sanzu ve bir kaç toman üyesini gördüm.Yanıma doğru gelmeye başladılar.

"Hala intihar etmedin mi Sato?Yeterince yaşadın zaten."dedi Muto alay edermişcesine.

"Ne intihar etmesi Muto bir kaç arkadaş kaybettiğim için kendimi öldüreceğimi mi sandın?"

"Ah Sato senden beklenildiği gibi birisini kaybetmenin ne olduğunu bilmiyorsun.Hatırladım da sen annen ve babanın cenazesinde bile ağlamamıştın değilmi?Sen duygusu olmayan bir zavallının tekisin"

"Muto seni-"sözlerim Muto'nun bana attığı tekme ile kesildi.

Sonra Sanzu'da Muto ile bana vurmaya başladı.

Kendimi savunuyordum ama ikiside güçlüydü tek başıma halledemezdim.

"Bir kadına vurmanın ne kadar kaba bir şey olduğunu bilmiyor musun Muto!"

"Öleceğin için hiç bir şey fark etmiyor."dedi ne diyor bu salak

"Ne demeye çalı-"sözüm köprüden aşağı itilmem ile kesildi.

Bu kadar çabuk mu öleceğim?

Yaşam sürem bu kadar mıydı?

Daha intikamımı bile alamadım!

Neden böyle oluyor ?

Soğuk su tenime temas ettiğinde irkildim yüzme bilmiyordum.Kahretsin!Nefesim kesiliyor.Keşke onları pişman edebilseydim bu yaptıklarını onlara ödetebilseydim.Tek dileğim bu.Keşke bir yaşamım daha olsaydı!Keşke bir kez daha yaşayabilseydim!

Keşke bunlar olmasaydı...

.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.

Evet bu ilk bölümün sonuydu umarım beğenmişsinizdir
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorumlara yazarsanız çok sevinirim🤗












Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 23, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

||How to became a villain ||  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin