Her zamanki gibi dusumu alip evden çıktım. Abim gine kafama vurup okula kadar kosturdu bizi. Tek sıkıntı minhon'un bizim evin üst katında oturmasıydi.Ve herseyi görmüş olmasıydı..Ama çokta umursamadım
Neyse okula gelmiştim ve gine herkez bakıyordu ve ellerim sonrada bacaklarım titremeye ve nefes almamaya başladım. Anksiyetem gelmişti. Gözümü açtığımda hemşire bana ben ona bakıyordum
Hemsire: hey genç çocuk iyimisin?
Han: eee şey evet iyiyim ve teşekkür ederim.
Hemsire: bana değil kapıdaki genç çocuğa teşekkür et senin 11. Kattan taşıyarak getirmisti.
Kapıya baktığımda içeride minho vardi çok meraklanmisti. Ona;
"Minho?" Diye seslenmistim. Ve hemen arkasına döndü ve bana iyi olup olmdigimi sordu.
Minho: hey iyimisin seni merak ettim.
Han: evet iyiyim.. ve teşekkür ederim
Minho: nicin?
Han: beni 11. Kattan tasidigij için *icinden guluyordu*
"Minho: ha evet rica ederim hafiftin? Neden bu kadar haf-" sözünü bölen şey hemşirenin beni taburcu edip cikmamdi.
Han: anladim cevaplayacagim ee 4 gündür acim nedeni ise kan kusmam..
*Minhodan*
Çok kötü hissediyordum benim yüzümden 6 kilo vermiş ve bu onun için kötüydü ona azda olsa iyi davranacaktim. Taki o ana kadar acımam sona erdi....
Minho şu yüzden acımayın bırakır yanına abisi gelir ve ona ne olduğunu oda düştüğünü falan söyler.
Minho: neden yalan söyledin?
Han: sussana duyacak!
Minho: Ne işler çeviriyorsun?!
"Han anlatmaya baslar: Ya bak benim aslindan aknsiyetem var ama abim bilmiyor hiç söylemedim ona bunu sende sakin kimseye söyleme" demişti
Minho:tamam ama okul çıkışı depoya gel bisey anlatacam.
Han: Of tamam
Minho: Ofalama bana?!
(Han depoya iner içerisi baya soğuktur.)
Han: (titriyordu)
Minho: gir iceri!
"Han: ne ne demek girey-" sözünü kesen şey minhonun onu karanlık odaya atmasaydı.
(Ama han'in karanlık fobisi vardi)
Handan: Minhoo aç kapıyı korkuyorum
Han: NOLUR AC SUNU AAA
HAN: AYYYY BISEY DOKUNUYOR BANA AC SUNU YA
Minho: bekle biraz geleceğim..
*Fakat minho depoyu kilitler ve han akşamı orda geçirir.*
Han: m-minho nerdesin *titriyor*
Han: m-minho ac şu kapıyı nolur korkuyorum (ağlamaya baslar)
Sabah olmuştu Han yemek yemedigi için 2 kilo daha vermişti bünyesi düşüyordu. Minho Apar topar okum gelir kendisini hemen depoya atar.
Minho: HAN HAN! NERDESIN?!
Minho: HAN GOZUNU AC NOLUR IYIMSIIN??!
Han: m-minho b-ben-
Minho: dayan bebegim kurtaracağım senin
*icinden: aman tanrım ne dedim ben neyseki baygindi*
"Minho hemen revire gtiri ve han 5dk içinde ordan çıkar. Okuldan rapor verirler ve ayni şekilde minhoyada ona bakması için"
Minho: Iyimisin?
Han: neden yapıyorsun bunu?...
( 3. Bölümü atayım dedim 4 yarın gelecek belki 5'ide atarim umarım seversiniz yeniyimmm>3)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASÖNSÖR İÇİ/ MINSUNG
Fantasyonları bu dehşetin içinden ancak ask kurtarabilirdi ama bu nasil bir askti ki? Nefretten doganmi yoksa tutkulu bir aşkımiydi? *Fic tamamlandı ama gözükmüyor*
