Mon panteniare - HYUNBİNSUNG

23🌷

Changbin 7 aylık hamileyken ...

"Hayır ben onu giymek istemiyorum"

Changbin kollarını göğsünde bağlayıp ,omuz silkerken ,derin bir nefes almıştı Hyunjin

Saatlerdir changbin'e giydire bileceği bir kıyafet beğendirmeye çalışıyordu.Ve artık sabrının sınırlarının zorlandığını ,sinirlerinin iyice gerildiğini hiss ediyordu .

"Changbin lütfen giyinde gidelim"

"Hayır istemiyorum"

Hyunjin alnını ovmuş ,başını kaldırarak yatakda oturan hamile olana bakmıştı.
"CHANGBİN SİNİRLENİYORUM"

Sinirli sesi Changbin'in irkilmesine neden olurken ,kahve rengi gözleri yaşlarla parlamaya başlamıştı.
"Özür dilerim,sizi bıktırdım"

Hyunjin sesi yükseldiği için kendini kötü hiss ederken ,Changbin gözlerini elinin tersiyle silmiş ,burnunu çekerek ağlamaya başlamıştı.

"Bebeğim sesimi yükseltdiğim için özür dilerim,lütfen ağlama "

Changbin'in iç çekerek ağlaması hıçkırıklara dönüşürken ,Hyunjin iyice pişman olmuş yere diz çökerek yatakda oturan Changbin'in elini tutmuşdu.

"Güzelim hadi bak bana "

"Benim yüzümden hepsi ,sizi çok fazla sıkıyorum"

"Hayır birtanem ,lütfen öyle düşünme"

Hyunjin Changbin'in ellerine öpücükler bırakırken ,Changbin burnunu çekmişdi.Şu an hormonları yüzünden kendini fazlasıyla kırılmış ,yük gibi hiss ediyordu.

"Size yük oluyorum. İyice kilo aldım ,sürekli bir yerim ağrıyor.Benden yoruldunuz değil mi?"

Hyunjin başını iki yana sallarken ,yerden kalkmış Changbin'in yanına oturarak ona sarılmıştı.
"Sakin ol güzelim ,sen her halinle çok güzelsin ve biz asla senden yorulmayız"

Changbin'in hıçkırıkları azalırken ,Hyunjin küçük olanın sırtını okşamış ,saçlarına küçük öpücükler bırakmıştı.
"Tekrardan özür dilerim çiçeğim ,şimdi daha iyi misin?"

Changbin başını sallarken ,Hyunjin küçük olanın kendisine bakmasını sağlamış  ,yüzünü avuçları arasına almıştı.
"Küs değiliz değil mi?"

Changbin omuzlarını silkmiş ,dudaklarını bükmüşdü.Şu an Hyunjin'e karşı kırgın hiss ediyordu.

"Dışarıya çıkmak istemiyorum artık ,uzanmak istiyorum"

"Pekala ,bende seninle uzanırım o zaman"

Changbin yeniden omuz silkmiş ,büyük yatağın kenarına dikkatlice uzanmıştı.
Hyunjin kendisine sırtını dönerek uzanan eşinin arkasına uzanmış,iyice yaklaşarak beline sarılmıştı.

Elleri hamile olanın karnının üstünde yer alırken,yavaş hareketlerle changbin'in karnını okşamaya başlamıştı.
"Bana küssen bile ,kızımı asla yalnız bırakmam"

"Ha ,yani benimle kızınız için ilgileniyorsunuz değil mi?"

Hyunjin başını Changbin'in boynuna sokarak ,burnunu sürtmüş sulu bir öpücük bırakmıştı.
"Hayır tabii ki de sen bizim önceliğimizsin güzelim"

Changbin Hyunjin'e dönerken ,dudaklarını büzmüş ,parlak gözlerini Hyunjin'in gözlerine kaldırmıştı.
"Gerçekden mi?"

Hyunjin Changbin'in yumuşak yanağını baş parmağıyla okşamış ,burnuna dudaklarını bastırmıştı.
"Evet güzelim "