Ağa'nın Küçük Gelini

A.K.G. ~4.Bölüm~

Toprak kokusu yerine kan kokusu sarmıştı bu coğrafyayı. Kan akardı elbet bir gün. Her evde bir kan kokusu bir yara kokusu sarmıştı sarmalamış bırakmıyordu.

Kana bulanmıştı herkezsin eli. Her erkek belinde tabancası ile kana akıtmak için bekliyordu.

Yaralarım sızlıyor acısı bedenimi ele almış ama ben nerede olduğumu bilmiyordum. Bedenin acı ile yanarken dişlerimi sıkmaya devam ettim.

Tanımadığın bir koku burnumdan içeriye girdi. Burun kemerin sızladı.

"Baş e, lê bila hinekî bêhna xwe bide, da ku birînên wê zûtir baş bibin."

(Durumu iyi ama dinlenmesi lazım daha çabuk iyleşsin diye)

Kürtçe konuşan adam ile gözlerimi açmaya çalıştım ama göz kapaklarının üzerinde tonlarca ağırlık vardı.

Kapı sesi geldi ve bir kaç saniye sessizlik oldu. Ardından tanınmadığım bir ses duyuldu odada.

"Ağam, Akif nisanlı kardeşini evinden aldınız diye nişanlısı ile birlikte geldiler ve sizi avluda bakliyorlar."

Abimin ismi geçince akan kanim çekildi ve gözlerimi açtım.

Gözlerim ile kesişen kara gözler ile Korku ile oturur pozisyona geldim.

"B..ben neredeyim?" Sorum ile Ahen ağa tek kaşını kaldırıp yanında bulunan adama eli ile çık işareti yaptı.

"Ağrın varmı?" Sesindeki gerginlik beni esir aldı. "Ben neredeyim?" Aynı soruyu tekrar sormam ile Ahen ağa pencereye doğru ilerledi.

Gözlerim ile odayı tarayınca ilkez gördüğüm ve koyu tonlarda dizayn edilmiş oda ile gözlerim Ahen ağaya kaydı tekrar.

"Odadan çıkma. Birazdan yanına anam ile birileri gelir. Sakın odadan çıkma. Odadan çıktığın zaman seni abi den önce öldürürüm. Anladın mı beni Ahsen?" Son sözleri söylerken bana dönmüş ve duygusuz ifadesi ile bana baktı.

"Ama-" daha konuşmamışken elini kaldırıp beni susdurdu. "Dediğimi yap bende seni o şerefsiz nişanlından kurtarayım." Gözlerimi açıp Ahen ağaya baktım.

"Ne?"

"Çok soru sorma Ahsen. Dediklerimi yap bende seni o adamdan kurtarayım."

Vücudumda ağrı vardı ve ayagiya kalkamıyorum bu nedenle de ayagiya kalkamıyorum.

İki seçenek vardı ya aşağıya inmek ya da nişanlım olacak kişiden kurtulmak hangisi bana uygundu.

Kapının sesi gelince düşüncelerinden sıyrıldım.

...

Karanlık kan kokusunu bastırmış ve herkesi sessizliğe gömen bu gecede karşımda oturmuş ve bana bir seyler demek isteyen kadına bakıyordum.

"Bak kızım kimden sin kimin nesi sin beni ilgilendirmez. Ben burada oğlumun mutluluğunu düşünüyorum gerisi beni ilgilendirmez."

Mahçup bir şekilde başımı eğdim.

"Bak ben bir anayım ve oğlumun mutluluğunu düşünmek zorundayım. Biz bugüne kadar kaç kıza gittik ama yok dedi geri geldik. Ama bugün oğlum kucağından sen ile girdi. Hiç birimizede birşey demedi."

Kaslarım çatık bir şekilde başımı kaldırıp kadına baktım ama kadın devam eti.

"Benim bu hayata tek bir evladım var ve onun içinde canımı bile vere bilirim. Sen artık bu eve gelin geleceksin Ahsen."

"Ne?" Sesim hadinden fazla sert çıkmıştı ama kadın bunu umursamadan kendi bildiği bir şekilde konuştu.

"Nesi falan yok. Bak sen nisanlı bir kız olarak oğlumu tavadın yine senin arkanda durdum kabul etim. Bu nedenle oğlum senin için nişanlının ailesine yüzüğü gönderip kendi ile evleneceğini söyledi. Ve bunu da tüm Mardin öğrendi. Artık geri dönüş yok."

"Asla olmaz saçmalamayın-" Sözümü tamamlama izin vermeden Derya hanım elini kaldırıp konuştu.

"Sen oğlumun kucağında bu eve girdigin gün bu eve gelin gibi girdin."

...

Bölüm sonu.

Bölüm kısa ama idare edin hastanede yazdım.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Bölüm nasıldı?

İyi günler.