umut mevsim gibidir

BABA?

Sevgi neydi baba?

günün sinirini stresini benden çıkarıp ağlamam için sarılıp öpmen miydi?

sevgi, ablama abime kızıp sadece bir köşede bez bebeğimle oynuyorum diye 6 yaşındaki bana verdiğin o koca sorumlulukları beceremedim diye vurup dökmek miydi?

baba ben neden senin eve gelmenden kortum tüm yaşamım boyunca neden bir kez dahi geldiğin için mutlu olmadım?

ben neden yaşıtlarımla sokakta oyun oynayamadım baba annemin ,senin,abilerimin ,ablamın bağırışları,isyanı,nefret cümleleri ile büyüdüm. Tamam çok az olsada hatırlamyacağım kadar az olsada iyi günlerimiz oldu.Pazar tostlar,motorla gezintimiz tabi kaç defa düştüm ama o yaralar hiç acımda çünkü ben Rüveyda'ydım ağlamak ,zırlamak benim için düşünce dahi değildi. Bazen hak veriyorum sonuçta sende babalık görmedin tıpkı annemin annelik görmeyip kendi annesi gibi olması gibi biliyor musun? artık annemden nefret dahi etmiyorum ona karşı hissizleştim ama sana kırgın olduğum kadarda sinirliyim. Ablam hasta diye beni ihmal etmmeliydin, annem sırf abielrime ablama kızıyor diye onunların sinirini benden çıkardığınız için, '' baba annem beni vurdu, annem abim şişle vurdu, baba annem abamla kavga etti diye bana vurdu '' dediğimde neden başımı okşamadın baba... Bana en son ne zaman içten sarıldın, ne zaman öperek uyandırdın, bana masal anlatığın geceler hiç bitmesin diye uyumazdım, karanlıktanda korkardım orası ayrı bunu bilirdin ama yinede dolu gözlerimle kapatırdın o kapıyı işte son defa kapıtığın kapının ardındayım ben , ilk ve son doğum günümde vurduğun sonrada ağlamamam için hakaret ettiğin zaman boğazı düğümle kalan zorla pasta yiyen kız olarak kaldım, parkta sırf daha yükseğe çıkmak için gökyüzüne daha yakı  olmak için biraz daha salanmak istediğimde sinirlenip sarsarak indirip eve gidince dövdüğün kız olarak kaldım ben baba... Ben eksik ve bi o kadar yanlız kaldım . Hep sonbaharı yaşadım bu evde ve sen bana karşın kör olmayı tercih ettin.

Ablamın hasta olması sizin suçunuz değildi ama benimde 7 yaşında 27 yaşındaki biri gibi davranmaya zorlamanız sizin suçunuzdu ve üzgünüm ki başarılı olduğumda size değil kendime teşekkür edeceğim, evet imkan sağladınız ama nefret ve merhametsizlikte başta geldi . Umarım içimdeki o yarım kalmış kız çocuğunu ben tamamlarım baba yoksa sana karşıda bir bağım kalmayacak tıpkı karına karşı olduğu gibi...