O kadar yolculuğun sonunda gelebilmislerdi kamp yapacakları yere.( Medya da kamp yapacakları yer var bakabilirsiniz ordan)
Herkes servisten inmişti ve çadırlarını kurmak için yer seçiyorlardı.
Tabiki de görevli öğretmenin kararıyla kim kiminle kalicak o seçilecekti.
Yuna hanım ve jungkook bey karar vericeklerdi.Prof.Jungkook; Arkadaslar toplanın kimin kiminle kalacağına karar vereceğiz.
Yuna; Evet arkadaşlar sınıf listesi sırasına göre ikişerli şekilde kalacaksınız.
Prof.Jungkook; fakat bir kişi tek kalacak çünkü 13 kişisiniz bu yüzden
Yuna: Kızlar ve erkekler tabiki de ayrı şekilde olucak,
Bütün öğrencilerin yerleri belli çadır arkadaşları belli olmuştu fakat ne jiminle Tae bir düşmüştü ne de istedikleri yerlere düşmüşlerdi.
Jimin listede en son da olduğu için tek çadır ona kalmıştı bu yüzden jimin hic olmadığı kadar mutluydu.
Ne birisini çekmek zorundaydı ne de başka bisey.
Herkes çadırlarını kurdu ve yemek vaktiydi. Zaten öğrenciler hazırlanana kadar akşam olmuştu büyük bi ateş yakmışlardı.
Herkes yiyeceği kadar alıp ateşin başına oturmuşlardı.
Jimin zaten normalde de az yediği icin az almıştı.
O ateşin başına geçmedi çadır kurdukları yerin yan tarafinda ve biraz ilerisinde güzel bi nehir vardı oranin yanina gitti ve kayalara oturdu. İnsanların olmadığı yerler ona göre daha huzurlu ve sessizdi ve bu onun daha çok hoşuna gidiyordu.
Tabi arkasından bi cıtırtı duyana kadar. Arkasina bi hışımla döndü baktı ki jungkook'u görmesiyle şok oldu.
Zaten tuvalette ondan kaçmıştı rezil olmuştu o kadar simdi de yüzsüz gibi yanına geliyodu.Prof.Jungkook; Neden öğrencilerin yanında degilsinde burada tek başınasın.
J- Neden siz Yuna hanımın yanında degilsiniz de benim yanımdasınız,
Prof.Jungkook; Seni tek gördüğüm için yanına geldim merak ettim
J- Beni merak etmenize gerek yok, bi sebebi de yok jungkook bey,
Prof.Jungkook; Bak lavaboda yaşanan olaydan dolayı özür dilerim eğer rahatsızlık verdiysem ve artık bana bey veya profesör demeni istemiyorum
J- Ne alaka anlayamadım nerden çıktı şimdi bu
Prof.Jungkook; Çünkü öyle istiyorum veo şekilde seslenmeni istemiyorum,
J- p-peki j-jungkook
Prof.Jungkook; Heh bunu da hallettigimize göre bende seninle oturmak istiyorum oturabilir miyim?
J- tabikide oturabilirsinn
Birlikte asla konuşmadan yemeklerini bitirdiler.
Konuşmadan dediysem de ağızlarından tek kelime çıkmadı ama gözleri adeta birbirlerine karşı ağızlarından çıkmayan kelimeleri birbirlerine anlattı.
Aslında beraberken çok iyilerdi ama jimin asla anlam veremiyordu.
Hani neden ben, okulda baska insanlar da var neden bana bu şekilde davranıyor, diye düşündü daha sonra Aslında bu ona özel bisey degildi Yuna hocaya da aynısını yapmıştı. kendisini erken kaptırmak istemedi onun icin bi tık geride durdu.
Herkes yemeklerini bitirdi ve yatma vakti geldi herkes çadırlarına döndü ve mışıl mışıl uyudu.Gecenin bi vaktin de jimin hızlı bir şekilde uyanıverdi.
Etrafını kontrol etti herhangi bisey yoktu. Uykumda korktum herhalde dedi ve çadırdan çıktı sabah 5 gibi falandı ve jimin asla bu kadar erken uyanmazdi.
Tuvaletini yapmaya nehrin oraya gitti.
Tuvaletini yaptı geri çadırına dönecekti ki arkasını dönmesi ve şok olması bir oldu jungkook karşısında dikiliyordu ve üst vücudun da hiçbir şey yoktu.
Jungkook'un sürekli jimini şok etmesi mi daha şaşırtıcıydı yoksa üstü çıplak olması mı bilemedi.
Jimin ağzı açık bir şekilde öylece dona kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAUDADE
Fanfiction-ARA VERİLDİ- Bilmem belki karşılaşırmıyız tekrar veya tanırmısın beni, sanmam ama benim seni unutmayacağım kesin... saudade;Birinin yokluğunda hissedilen yoğun özlem ve kaybedilen şeyin bir daha gelmeyeceğinin anlaşıldığı an hissettiğin duygudur.