Kamptan dönmüşlerdi.
Okulun başlamasına sadece 4 gün kalmıştı. Jimin de kafasını toplamak için busana kendi memleketine gitmeye karar verdi.
Orada ailesi ile karşılaşma durumu vardı ama umrunda değildi sadece küçüklüğünü geçirdiği asıl yuvasi olan busana gitmek bu lanet seoul'den uzaklaşmak ve kafa dağıtmaktı.
Ailesiyle görüşmüyordu evet ama jiminin busan da kendi evi vardı tabiki.
Ailesi jimin daha küçükken onu reddetmislerdi evlatlıktan.
Sebebi ise bir kıza ilgi duymamasıydı.
Ve bunu ailesine söylemesiydi.
Ailesi bu duruma katlanamadı. Oğulları onlara göre bi ibne olamazdı onların sözünden, onların kurallarından baska şekilde hareket edemezdi.
Ailesi evlatlıktan reddetmişti ama amcası jin, jimine hep yardımcı oldu okul ihtiyaçlarını karşıladı.
Zaten zengin bi aileden geliyorlardı, bunlar onun için fazla zor değildi.
Eğer amcası ona yardim etmeseydi yaşamı daha zor olabilirdi ama öyle olmamıştı, amcası jin her zaman jimini çok sever onu her konu da desteklerdi.
Şimdi jin amcası busandaydı ilk onun yanına gider daha sonra eve gecerim diye düşündü.
Tren istasyonuna gecicekti hazırlanıp. Tae gelmisti yanına gitme beraber takılırız demek için.
Ama jimin kararlıydı dört gün kalicakti daha sonra gelicekti zaten.T- Kanka zaten okulun başlamasına dört gün kaldı,
Şimdi ailenle falan karşılaşırsın hiç boş yere senin üzülmeni istemiyorum.J- kanka hep onlardan kaçarak yaşayamam biliyosun illaki karşılaşacağız.
T- peki nerden çıktı bir anda busan işi anlamadım benn,
J- Gelince herseyi anlaticam Tae ama şimdilik beklemek zorundasın.
T- Tamam kanka zaten zorlamam seni biliyorsun ne zaman istersen ozaman anlatırsın iyi olucaksan, ordan dönüşte git kanka.
J- saol kanka zaten fazla bi süre değil biliyorsun dört güncük.
T- sen yokken ben ne yapicam şapşal,
J- Kız tavlarsın geri döndüğümde bi yengem olsun unutma,
T- Manavdan yenge seciyo buda sanki,
J- hhahahqhqahhaa
Tae ile konusmalari bittikten sonra jimin valizinin kalanını hazırladı zaten bi kac parça bisey vardı.
Üzerini giyindi ve kahvaltısını yaptı.
Saat 1'e geliyordu jiminde hemen evden çıkıp tren istasyonuna geldi.
Tren istasyonunda bekliyordu kendi bineceği trenin gelmesini, sonunda gelmişti.
Kendi oturacağı yeri buldu küçük bi oda gibiydi resmen hayatında ilk defa trene biniyordu heyecanlıydı bi taraftan.
Küçük kıyafetlerinin olduğu çantayı karşı koltuğa koydu kendi de diğerine geçti ve uzandı çünkü önünde daha 5 saat vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAUDADE
Fanfiction-ARA VERİLDİ- Bilmem belki karşılaşırmıyız tekrar veya tanırmısın beni, sanmam ama benim seni unutmayacağım kesin... saudade;Birinin yokluğunda hissedilen yoğun özlem ve kaybedilen şeyin bir daha gelmeyeceğinin anlaşıldığı an hissettiğin duygudur.