Ünlü Futbolcu Kerem Aktürkoğlu Hiç Tanımadığı Voleybolcu Bir Kızla Yanlış Bir Anlaşılma Sonucu Tanışıyor Fakat Devamında İşler Garip Bir Hal Alıyor...
"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Ve seveceğim Aktürkoğlu...'
"Sadece Korkuyordum.."
(𝘠𝘢𝘻𝘢𝘳 𝘯𝘰𝘵𝘶: 𝘈𝘴𝘭ı𝘯𝘥𝘢 𝘛𝘶𝘨̆𝘣𝘢 𝘝𝘦 𝘌𝘭𝘧𝘪𝘯 𝘋𝘶̈𝘯 𝘔𝘢𝘤̧𝘢 𝘎𝘪𝘥𝘦𝘤𝘦𝘬𝘭𝘦𝘳𝘥𝘪 𝘈𝘮𝘢 𝘔𝘢𝘤̧ı 𝘏𝘪𝘬𝘢𝘺𝘦𝘺𝘦 𝘌𝘬𝘭𝘦𝘮𝘦𝘺𝘪 𝘜𝘯𝘶𝘵𝘮𝘶𝘴̧𝘶𝘮 𝘚𝘪𝘻 𝘔𝘢𝘤̧𝘢 𝘉𝘶 𝘉𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮 𝘎𝘪𝘥𝘦𝘤𝘦𝘬𝘭𝘦𝘳 𝘋𝘪𝘺𝘦 𝘋𝘶̈𝘴̧𝘶̈𝘯𝘶̈𝘯🤍 ) Haberde aynen şöyle yazıyordu... 'Ünlü Voleybolcu Elfin Ekin Karakaya ve Futbolcu Kerem Aktürkoğlu'nun Uzun Süredir Beraber Oldukları Düşünülüyor'
'NE!?' dedim yüksek sesle. İlk işim Tuğba'yı geri aramaktı. Öyle de yaptım İlk başta aradığımda açmamıştı telefonu. Geri aradım o zaman açtı. 'Tuğba haberleri gördüm ben gerçekten Kerem'le değildim hatta uyuyordum gerçekten' dedim Tuğba bana 'Elfin Keremle birlikte olsan, olmasan ona ben bir şey diyemem, sadece telefonlarıma bakmadığın için kızgınım sana ben' demişti
'Tuğba gerçekten çok yorgundum uyuyordum ondan açamadım telefonlarınızı' dedim 'Telefonlarınızı?' dedi Tuğba 'Evet telefonlarınızı 128 𝘤𝘦𝘷𝘢𝘱𝘴ı𝘻 𝘢𝘳𝘢𝘮𝘢... Haberden dolayı aramış olabilirler, HEM HABERDEKİ KADIN BANA BİLE BENZEMİYOR!? dedim. Tuğba'yla biraz daha konuşup aramızdaki sorunu çözdük bana 'Tamam sana bir özür borcu olarak seni maça götürmek istiyorum' dedi Tuğba. Bende kabul ettim. 'Yarın saat 19:00 gibi seni alırım' dedi Tuğba 'Tamamdır' diye cevap verdim sonradan kapattım. Hala inanamıyorum habere , ben ve Kerem Aktürkoğlu? O Sırada İnstagram'dan bir bildirim gelmişti
*@𝘺𝘶𝘯𝘶𝘴𝘢𝘬𝘨𝘶𝘯17 𝘚𝘪𝘻𝘪 𝘛𝘢𝘬𝘪𝘱 𝘌𝘵𝘮𝘦𝘺𝘦 𝘉𝘢𝘴̧𝘭𝘢𝘥ı*
'YA NOLUYOR ABİ' diyebilmiştim sadece. 'Yunus ne alakaydı hem Kerem ona öyle bir şey olmadığını söylemiş olmalıydı...' Ve bildirimler gelmeye devam ediyordu.
dedim 'Şimdi boku yedim' Herkes Kerem ile beni beraber sanıyordu... Çaresizce televizyonu kapattım ve geri odama gittim. Yatağıma yattım düşünceli bir şekilde uyumaya çalıştım... Sabah olmasını hiç istemiyordum ama saat 07:00'ydi antrenman için hazırlandım. Aşağı indiğimde teyzem evde yoktu nedense?. Kendime hızlıca bir kahvaltı hazırladım saat 7:30 olmuştu aşağı inip servisi beklemeye başladım. 4-5 dakika içerisinde gelmişti servis. Her zamanki gibi Tuğba'nın yanına oturdum. Sohbet etmeye başladık dünkü haberden bahsedip gülüyorduk .O sırada sahaya gelmiştik bile. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım saate bakınca 18:00 olduğunu gördüm antrenman zaten bitmişti. Servise atlayıp eve gittim hazırlanmak için 1 saatim vardı. Aslında maç saat 20:00 da başlıyordu ama Tuğba erken gitmek istediği için erken gidecektik. Tuğba bana doğum günü hediyesi olarak forma almıştı. Onu ve altıma paraşüt pantolonumu giyip hafif bir makyaj yaptım işim bitmişti. Bir şeyler atıştırırken telefonuma şöyle bir mesaj gelmişti
*𝘐𝘯𝘴𝘵𝘢𝘨𝘳𝘢𝘮'𝘥𝘢𝘯*
𝘠𝘶𝘯𝘶𝘴:𝘚𝘦𝘭𝘢𝘮 𝘌𝘭𝘧𝘪𝘯!
'Yunus mu!?' O ne alaka neden bana yazmıştı ki? Anlamamama rağmen cevap verdim.
Elfin:Selam Yunus?
Yunus:Nasılsın? Elfin: İyiyim Sen?
Yunus:İyiyim bende bu günkü maça gelecek misin?
Elfin: Evet geleceğim.
Yunus:Maça erken gelip benim yanıma uğrar mısın?
Elfin: Tabiki de neden?
Yunus:Malum Kerem'le olan durumu biliyorsun onunla ilgili konuşursunuz
Elfin: Konuşursunuz?
Yunus:𝘒𝘦𝘳𝘦𝘮'𝘭𝘦 𝘴𝘦𝘯 Elfin: Pekala gelirim...
Yüzümde garip bir ifade vardı çoğu heyecan çoğu korku birazı da mutluluk ,tarifi yoktu. O sırada Tuğba beni arayıp aşağı inmem gerektiğini söyledi.
Ayakkabılarımı giyip aşağı indim Tuğba henüz gelmemişti. 5 dakika içinde gelmişti. Tuğba'ya yolda giderken bütün her şeyi anlattım 'Tamam sen gidersin ben seni beklerim' dedi. 20-25 dakika içinde stadyuma varmıştık. Tuğba beni dışarda bekleyecekti. Kapıdaki korumaya adımı ve Yunus'un beni çağırdığını söylediğimde, Telefonuyla birini aradı ve sonra 'Buyurun Elfin Hanım Yunus Bey sizi bekliyor. Dümdüz gidin sağ çaprazdaki oda.
Teşekkür edip oradan ayrıldım. Kapının önüne geldiğim de kalbim çıkacak gibi hissettim 'Yol yakınken geri mi dönsem' derken 'Hayır ya buraya kadar gelmişken gidemem' hem söz vermiştim. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Kimse yoktu? İçeri girip beklemeye başladım. Yunus'a mesaj atarken kapı açıldı. Yunus ve Kerem gelmişti çok heyecanlıydım. Yunus'a sarılıp oturdum. 5 dakika olmuştu ama odada ölüm sessizliği vardı. Sessizliği bozan Kerem olmuştu. 'Haberler için ne düşünüyorsun Ekin? 'Ne düşünmeliyim?' öyle bir şey yok zaten ama çevremdekiler inanmıyor bana.'
'𝘖̈𝘻𝘶̈𝘳 𝘋𝘪𝘭𝘦𝘳𝘪𝘮 𝘌𝘭𝘧𝘪𝘯 𝘉𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘉𝘰̈𝘺𝘭𝘦 𝘖𝘭𝘮𝘢𝘴ı𝘯ı 𝘐̇𝘴𝘵𝘦𝘮𝘦𝘻𝘥𝘪𝘮 𝘈𝘮𝘢 𝘔𝘢𝘨𝘢𝘻𝘪𝘯 𝘐̇𝘴̧𝘵𝘦' '𝘖̈𝘻𝘶̈𝘳 𝘋𝘪𝘭𝘦𝘮𝘦𝘯𝘦 𝘎𝘦𝘳𝘦𝘬 𝘠𝘰𝘬 𝘒𝘦𝘳𝘦𝘮...' Teşekkür eder şeklinde başını sallayıp Gülümsedi bana:) Maçın başlamasına çok az kalmıştı odadan ayrılırken Kerem bana göz kırptı bende utanarak Tuğba'nın yanına gittim. Maç Başlayalı biraz olmuştu Tuğba'ya olanları anlatırken herkes bir anda GOOOLL diye bağırmaya başlamışlardı. Spiker '7 NUMARA KEREM AKTÜRKOĞLU' Tuğba bana 'Kerem sana bakıyor Ekin' dedi kafamı çevirdiğimde gerçekten de bana bakıyordu. Önlerde oturduğumuz için onu çok rahat görebiliyordum.
Ve 2. Gol tekrar Kerem'den gelmişti. Gol attıktan sonra gülümseyerek bana baktı tekrardan. Bende gülmeye başladım Maç bitmişti. Tuğba beni eve bırakırken o bildirimin gelmesini nedense çok istiyordum. Eve gelip bir şeyler atıştırırken o bildirim gelmişti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝘌𝘬𝘪𝘯'𝘪𝘮𝘮 :)
Kusura bakmayın dün bölüm atacaktım ama çok yorgundum bu gün bitirdim yazmayı zaten
