Dün akşam her halde kafamı bir yere çarpmışım ve sabahleyin kalktığımda yerdeydim ve her yer kan olmuştu. İlk gördüğümde şaşırmıştım. Ve kafamın arkası aşırı fazla bir şekilde ağrıyordu. Duşa girme kararı aldım, üstümü çıkartıp duşa kabinin içine girdim. K
afam baya yanıyordu. Vicudumun bazı yerlerindeki morarıklar artık yeşil renklere bürünmüştü. Soğuk suyun altında vakit geçirdikten sonra odama geçip kafamı bandajladım. Hafta sonu olduğubdan dışarı çıkmama gerek yoktu. Biraz uzandıktan sonra kapı çaldı. Kapıdaki kişi Han Jisung'du. Onu gördüğümde anlık panik ile kapıyı yüzüne kapatmıştım. Üstümde bornoz ve boxer vardı sadece. Üstüme uzun bir tişört çekip kapıyı açtım. Ama kapıda kimse yoktu. Dışarıya kafamı uzattım ve onu göremedim. Tam kapıyı kapattım, arkamı döndüm ve karşıma çıktı. Çok korkmuştum. Kalp atışlarımı kontrol altına alamıyordum. Jisung beni duvara yaslamıştı. Ağzını aralamıştı ve "Korktun mu yoksa?" demişti. Kalp atış hızım artmaya başlamıştı. Ben iste ağzımdan bir kelime bile çıkartamadım. Sonra geriye doğru adım attı ve uzaklaştık. Ben ona neden geldiğini sordumda ise akşam kapımı çalmış açmadım diye endişelenmiş sonra ise uyuduğunu düşünüp geri çıktığını söyledi. "Kafana noldu?" "İyi misin?" " Kalk hastaneye gidiyoruz" demeye başladı. Bende bir şeyim yok kafamı vurmuşum sadece diyip onu sakinleştirdim. "Kahve ister misin?" diye sordum. "Olabilir" dedi hafif tebessüm eden bir şekilde. 2 tane soğuk kahve yapıp yanına oturdum. Dışarıda sağnak yağış vardı hava sabah olmasına rağmen baya karanlıktı. Masanın üstünden bir dal sigara alıp ağzıma doğru götürdüm. "Sigarayı çok fazla içiyorsun." Başımı salladım onay anlamında.
H-Birazcık dışarı çıkalım mı?
M-Ne yapıcaz ki dışarıda?
H-Bilmem. Sahile falan gideriz. Sana uygun mu?
M- Olur (hafif tebessüm ederek)
Üstümü değiştirdim dve dışarıya çıktık. Sahil çok sakindi. İnsanlar yağmurdan dolayı dışarıya çıkmıyorlardı. Uzun zamandır geçirdiğim en güzel an bu olabilirdi. Yanımda Jisung vardı diye. Hep tek başıma takılırdım o gelene kadar. O geldiğinden beri hayatımda çok şey değişmişti benim için. Ayrı bir dünyadı benim için. Bir şarkının notaları gibi...
Akşam olmuştu. Eve doğru yürümeye başlamıştık beraber. Hava gittikçe soğumaya başlamıştı. Jisung bana bakarak gülümsüyordu. Ne olduğunu sordum. "Soğuktan burnun kızarmış. Çok tatlı görünüyorsun." Gülümsedim Binaya gelmiştik artık yollarımız ayrılıyordu.
M-Bugün için teşekkürler.
J- Rica ederim bir daha yaparız başka zaman.(gülümseyerek)
Eve geldiğimde üstümü değiştirdim. Kafamı yastığa koyup derin bir nefes aldım. Çok huzurlu hissediyordum kendimi. Düşündümde o benim için arkadaştan öte bir yerde.
--------------------●-------------------
İnanın o kadar sahilde ne yaptıklarını bilmiyorum djndkdbdkdh. Okuyanlar vote verebilir mi lütfenn???
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
