តុកៗ💥
«អ្នកប្រុសតូច...»មេដោះក្រោយពីម៉ោង8ព្រឹកហេីយមិនទាន់ឃេីញថេយ៉ុងនិងជុងគុកចុះទៅញាំបាយទេីបឡេីងមកហៅ ។
«អ្នកប្រុសថេយ៍...អ្នកប្រុសជុង..» ម៉ែដោះនៅតែគោះទ្វាខ្លាំងៗ បន្តិចក្រោយមកជុងគុកក៏បេីទ្វា
«ម៉ែដោះ...» អាល្អិតជុងគុកឈរញីភ្នែក ប្រៀបដូចជាដេកមិនទាន់ឆ្អែតអញ្ចឹង ។
«អ្នកប្រុសដល់ម៉ោងទៅញុាំបាយហេីយចា៎ស..»
«បាទ បន្តិចទៀតចាំខ្ញុំចូលទៅបាទ..» និយាយរួចទេីបម៉ែដោះ ចុះទៅវិញបាត់ទៅ អាល្អិតជុងគុកក៏បិទទ្វាវិញ ។
«ថេយ៍ៗ...»អាល្អិតទះថ្ពាល់ថេយ៉ុងបន្តិច
«ហឹម...»
«ជុប... »ដោយមិនឃេីញរាងតូចភ្ញាក់អាល្អិតជុងគុក ក៏ឆ្មក់ថេីបកូនស្រីអ្នកអានម៉ាខ្សឺតទៅ😑
«ហឹម..ជុងគុក »ដោយមានអ្នករំខានខ្លួនខ្លាំងមែននេះ ក៏បេីកភ្នែកមេីលថាជាអ្នកណា វាគ្មានអ្នកណាក្រៅពី អាប្អូនក្បាលខូច ជុងគុកនោះទេ ។
«បងថេយ៍ភ្ញាក់ហេីយមែនទេ »
«ក៏ឃេីញស្រាប់ហេីយ មេីលចុះពីបងទៅធ្ងន់ណាស់...» រាងតូចច្រានអាល្អិតជុងគុកចេញដោយសារតែនាយឡេីងមកអង្គុយ ពីលេីខ្លួន ។
«បងថេយ៍...ដៃបង.»អាល្អិតជុងគុកដាក់ភ្នែកទៅឃេីញដៃរបស់រាងតូចមានស្នាមក្រហមមួយយ៉ាងធំ
«គ្មានរឿងអីទេ » រាងតូចព្យាយាមលាក់ដៃពិក្រសែភ្នែករបស់ជុងគុក
«អ្នកណាធ្វេីអីបង ប្រាប់ខ្ញុំមក...!»
អាល្អិតជុងគុកទាញដៃរាងតូចមកអង្អែលកន្លែងរបួសនោះសួរទាំងមុខមាំ..
«ហុឺយ..វាមិនមែនជារឿងរបស់ឯងទេ ? »រាងតូចកញ្ឆក់ដៃខ្លួនមកវិញ និយាយទងមួម៉ៅ.។
«.....» ស្ងាត់
«គុកគី....!» នៅតែស្ងាត់ដដែល
«.......!» ស្ងាត់ តែក៏ព្រមក្រោកចេញពីរាងតូចរួចដេីចេញពីបន្ទប់ដោយមិននិយាយអ្វីសូម្បីតែមួយម៉ាត់។
«ហុឺយ...ខឹងទៀតហេីយ.» បែបនេះហេីយអោយតែពេលខឹងដឹងតែងរមិននិយាយស្អីបែបនេះឯងហេីយវិធីសាស្រ្តមានតែមួយគត់គឺលួង លួងតែមួយមុខគត់។
YOU ARE READING
💢 MY ALPHA 💢 (ផ្អាក)
القصة القصيرةសុំទោសអ្នកទាំងអស់គ្នា ដែលAdminលុបសាច់រឿងសង្ខេបចេញព្រោះadminចង់កែរសាច់រឿង បេីសរសេតាមបែបសាច់រឿងចាស់adminសរសេមិនចេញទេព្រោះadminខានសរសេរ4ខែហេីយមកវិញភ្លេចសាច់រឿងអស់ សុំទោសអ្នកទាំងអស់គ្នាផង🙏🤍
