ហ្វារ៉ា: អេ!យ៉ាហែងទៅមើលនៅមុខមើលពីណាគេ ចុចកណ្តឹងនឹង
ហ្វាយ៉ា: ចា៎! បង
និយាយចប់ភ្លាមនាងក៏មានទូរស័ព្ទខលពីម៉ាក់នាងបាត់
#ក្នុងខល
លោកស្រីណា: អាឡូកូន!ម៉ាក់បានអោយកូនប្រុសរបស់មិត្តម៉ាក់មកយកកូនហើយ ឆាប់បើកទ្វារទៅគេ ចាំកូននៅមុខផ្ទះយើងហ្វារ៉ា&ហ្វាយ៉ា: ចាស៎មាក់!កូនទៅហើយ
៊
និយាយចប់ក៏បិទទូរស័ព្ទចោលបាត់ហើយហ្វាយ៉ានាងក៏ដើរប្រុងទៅបើកទ្វារហើយស្រាប់តែជីមីនក៏ស្រែកអោយពួកនាងបើកទ្វារផ្ទះ ពេលនាងបើកហើយពួកគេសម្លឹងគ្នាទៅវិញទៅមកជីមីន:នេះនាងស្រីឆ្គួតដែលជិះម៉ូតូបុកឡានយើងកាលពីល្ងាចតើនេះ
ហ្វារ៉ា&ហ្វាយ៉ា:ហេុីយ អាឡប់សតិ កាលពីល្ងាចតើ
ពួកគេទាំងបីរក៏ផ្អើលព្រោះមិននឹកស្មានសោះបានជួ
បគ្នាទៀតជីមីន:ន៎ែ!ម៉ាក់នាងគាត់ឈ្មោះអ្នកមីងម៉ាណានឹងមែន
ហ្វាយ៉ា:នឹងហើយ! ចុះហើយមិចស្គាល់ឈ្មោះម៉ាក់ខ្ញុំ
សុិនហ៑ូ:បានហើយចូលមកក្នុងឡានមក អ្នកទាំងបីរនិយាយក្នុងឡានទៅ
ហ្វារ៉ា&ហ្វាយ៉ា: ខ្ញុំអត់ទៅមួយអាឡប់នឹងទេ
ពួកគេនិយាយទាំងដៃចង្អុលទៅសុងមីនតែម្តង
ជីមីន:នាងមិនទៅក៏អត់ទៅយើងមិនខ្វល់ទេ តោះអាហ៑ូចេញឡានទៅ
ហ្វារ៉ា:យើងទៅក៏បាន
និយាយហើយក៏ឡើងលើឡានបាត់ហើយ ទាំងមុខក្រមូ៉វខឹងនឹងជីមីន
លុះពេលមកដល់មុខផ្ទះសុងមីនហើយ រាងស្តើងទាំង2ក៏លាន់មាត់ភ្លាម
ហ្វារ៉ា&ហ្វាយ៉ា: wow ដូចវិមានចឹងលោកអើយ
ជីមីន:ន៎ែចូលមក នៅឈរដល់ណាទៀត
ចប់សម្តីភ្លាមគេដើរចូលក្នុង ធ្វើដូចអត់ជំពាក់អាណាមួយរយ
ម៉ែដោះ: លោកប្រុសមកហើយ អ្នកស្រីម្ចាស់
អ្នកស្រីផាក:អូ!អាណាក្មួយស្រីទាំង2ជាកូនហែងមែនទេ
អ្នកស្រីណា:អឹម ពិតមែនហើយ ជាកូនយើង
អ្នកស្រីលី: ជីមីននឹងក្នួយទាំង2អង្គុយចាំញុាំ.បាយសិនទៅ