THE TRAGIC LIFE OF MS. INNOCENT GIRL

PROLOGUE

THE TRAGIC LIFE
OF
MS. INNOCENT GIRL

Papunta na ako sa school at kakasakay ko lang ng jeep. Ilang minuto nandito na ako sa harap ng gate namin at kakababa ko lang.

HERIAN WOOD ACADEMY SCHOOL

Napabuntong hinga ako tsaka pumasok sa gate. Nakita ko yung kaibigan ko na si Xia na naghihintay sa bench malapit sa gate.

Btw yung tatay niya kasi ay guard dito sa school.

Anyways, lumapit na ako sakanya at binigyan siya ng yakap.

"Asan na sina Ryza?" tanong ko rito.

"Ewan ko. Baka nandoon na sa room." sabi ni Xia.

Napagdesisyonan naming pumunta na sa classroom. At pagdating namin ay naroon na nga yung iba naming mga kaibigan.

"Hoy! Nandito na pala kayo." sabi ko sabay upo sa tabi nila.

"Alam mo ba girl. Mayroong Vocid ngayon?" sabi ni Wendell.

"Huh? Ano yan?" tanong ko.

"Yung virus ba. Pinapasuot na nga tayo ng facemask." sabi ni Wendell.

"Ehh? Wala pa naman siguro yon." sabi ko naman.

"Ay! Malapit na pala yung prom natin." singgit ni Dianne.

"Excited na ako." sabi ni Xia.

Hindi na namin pinatuloy yung pag- uusap namin ng mga kaibigan ko dahil biglang pumasok yung guro namin.

Nag-announced siya saamin na maaring wala na kaming klasi dahil daw "vocid".

After noon, ay lumabas na siya.

"Sayang! Baka hindi matuloy yung prom." sabi ni Krisha.

"Sinabi ko na nga ba." sabi ni Wendell.

RECESS TIME

Naglalakad na kami ngayon papunta sa Blue canteen para bumili ng pagkain. Ugong ugong yung balita na magsisira na yung klasi dahil sa Vocid.

Pagkatapos naming bumili bumalik na kami sa classroom at yung ibang kaklasi namin ay nagsi-uwian na dahil wala nang klasi.

"Sabi ni Papa kailangan na daw nating umuwi. Palala ng palala yung virus." sabi ni Xia.

"Same dito saakin kakatext lang, malayo pa kasi yung bahay ko."sabi ni Krisha.

"Magsiuwi nalang tayo. Baka mapano pa." sabi ko.

Sabay kaming lumabas sa gate at sumakay na rin ako ng jeep bago ako sumakay at yumakap muna ako sa aking mga kaibigan.

Ilang minuto nakarating na ako sa bahay. Usap usapan talaga ngayon yung VOCID. Hays. Ano ba naman yan.

Nilibang ko lang yung sarili ko sa pagce-cellphone at pagcha-chat sa groupchat.

Hindi ko namalayan na gabi na pala. Bumaba na ako upang kumain pagkatapos kong kumain ay bumalik na ako sa kwarto ko upang matulog.

Sa dami kong iniisip ay nakatulog ako. Hindi ko namalayan na umaga na pala at unang una kong kinuha ay yung cellphone ko. Nung inopen ko na yung cellphone ko nakita ko sa newsfeed ko ay puno ng ...

LOCKDOWN ALL OVER THE WORLD DUE TO VOCID 19 PANDEMIC.

——————————————————————-
CHECK IT OUT CHAPTER 1 ~~~~~~~~~~~>

PS; I think the chapter 1 will be update soon, since i am working with happily every after. I hope you like the prologue of this story. Again this is a true story and i need more time to publish since the  story of this person and i was talking about the scenarios that i'm going to make.

DONT FORGET TO FOLLOW ME & VOTE. LOVEYAH!🥰