Alev:Sabah uyanmıştı, başı çok ağrıyordu.Telefonuna göz attı,
Denizzz (Ex)'den 15 cevapsız çağrı
Offf diye bir iç çekti.“Beni rahat bırak Deniz,biz ayrıldık” diye mesaj çekti.
Güç bela yatağından kalktı.Lavaboya gitti,aynadaki yansımasının göz altları mosmordu,tüm gece ağlamıştı,gözleri de kan çanağına dönmüştü,-Ahh hepsi Deniz aptalı yüzünden-
Makyajını yaptı ve kapıya doğru yöneldi.
Annesi Aybüke: Alevv kahvaltı yapmadın kızımAybüke Hanım
Alev:Yok anne alırım okuldan, hadi görüşürüz
Babası Ozan: ”Kızım bugün ben bırakacağım seni okula”,antreye doğru giriyordurOzan Bey
Tamam baba,arabaya-arka koltuğa-geçer.
Ozan:Kızım büyüdün artık ön koltuğa geçebilirsin
Alev:Ben arka koltuğu daha çok seviyorum,baba
Ozan:Keyfin bilir*10 dakika sonra okulun önüne gelirler*
Ozan:İyi dersler kızım, yanağından öper
Alev: Hayırlı işler baba,arabadan iner
Teoman Tarık:Banka oturmuş bir vaziyette okulun önüne gelen arabaları izliyordur, gözü Alev'e takılır içinden -seni ilk gördüğümde dedim bu kız lütfen biraz-Bugün ne yapacağına karar vermişti,bu güzel kızı gözetleyecekti.
Evet aşkolar, bölüm bu kadardı, umarım beğenmişsinizdir
Oy vermeyi unutmayın
♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olur Ya İkimiz de İnsan Değil Miyiz Sonuçta?
Ficção AdolescenteŞarkılardan alıntı yaptığım bir serseri-kırılmış kız âşkı