Hazırladığım kahvaltı sofrasına baktım. Sonra ekmek sepetini de mutfaktan aldım ve sofraya getirdim.
Üstümü düzenledim, cep aynamdan saçıma baktım, rujumu tazeledim.
Heyecanla gelmesini beklemeye başladım.
O sırada kapıyı açtı anahtarı ile. Onu karşılamak adına yavaşça kapıya çıktım.
Ama yalnız değildi. Yanında gördüğüm yüz ile şaşkınlıkla onlar beni görmeden kapının kenarına saklandım.
Konuşma tarzlarını duymam ile kan beynime sıçradı.
Kapının yanındaki askıya astığım çantamın kulpunu koluma geçirdim ve kapının kenarından çıkıp yüzlerine baktım.
Beni görmeleri ile bana şok olmuş şekilde bana bakarlarken ben ise tek kelime etmedim ve kapıyı açıp çıktım.
Kolumdan tutan ellerini ve adımı seslenen sesini umursamadan çıktım ordan.
Yürüdüm ağlaya ağlaya. Yanımdan bir motor geçti. Motorcu birden çantamı kaptı ama buna aldırmadım bile. Kalp kırıklığım çantayı umursamamı engelledi.
Motorcu bu rahat halimden bir şey demeyeceğimi anlamış gibi döndü ve elimdeki telefonu da kaptı motoru sürerken.
Bağırıp çağırmamak onu şaşırtmış olacak ki telefonu ve çantamı geri getirdi motorundan inip.
Bana uzattı tekrar onları. Ben de avucumun içine aldım ikisini de ve ağlaya ağlaya tekrar ilerlemeye başladım.
Arkamdan ne oluyor der gibi bakışlarını önemsemedim. İlk defa insanları önemsemek istemedim.
Giriş Sonu...
Selamlarr. Naber nasılsınız?
Bir giriş bölümü ile karşınızdayım.
Bu hikayeyi uzun bir süre yazmayı düşünmüyorum aslında ama giriş bölümünü atmak istedim.
En azından fikri aklımda bulunsun, ilerde belki yazarım diye düşündüm o yüzden buraya bıraktım giriş bölümünü.
Nasıl buldunuz? Belki giriş bölümünü tam anlamadınız ama illa ki fikri olan vardır.
İlk bölümü ilerde attığımda anlaşılacağıma eminim
Seviliyorsunuzzzz hoşçakalın ❤️
