SON ÇIĞLIĞIM

GİZLİ NUMARA

"kalp bir kefendir içinde binlerce ölü insan
Kalp bir ağaçtır içinde binlerce ölü yaprak.."

(2 Ay Önce)
"Haziran 1" onun son omzuna yaslandığım gün, onun son kez kalp atışını dinlediğim son kez saçlarını okşadığım gün..

Haziranın en sıcak sabahıydı bu gün. Yada beni ısıtan onun kollarıydı. Gözlerimi yavaşça açtım ilk gördüğüm manzara saçları darmadağın olmuş gözleri şişmiş Jomas oldu yavaşça kolundan kalktım ve banyoya ilerledim. Uzun kızıl saçlarım darmadağın olmuş ve yağlanmıştı, ela gözlerim uyumaktan kızarmıştı. Umursamadan saçımı topladım ve yüzümü yıkadım sopsoğuk su bana şok etkisi yaratmıştı. Banyoya girme isteği duydum ve suyu açtım su ısındıktan sonra üstümdekileri hızlı haraketlerle çıkarıp kendimi sıcak suyun altına attım. Sıcak su kıvrımlı vücudumdan hızlıca akarken istemsizce mayışıyordum saçımı yavaş haraketlerle ıslattım ve şampuanlamaya başladım duruladıktan sonra suyu kapattım ve terliklerimi ve bornozumu giydim ve hemen  banyodan çıktım ağzım çok kurumuştu ilk gittiğim yer mutfak oldu. Mutfak masasında Jomas oturmuş kahvesini yudumluyordu bir anda gözleri bana kaydı ben gülümseyerek ona "Günaydın" dedim
Oda hemen ayağa kalktı ve bana sarılarak "Günaydın güzelim" dedi. Mutfak dolabına ilerledim ve bir su bardağı almak için uzandım peki asıl soru şu; "uzanabiliyor muydum?" Arkama baktım ve gülerek bana bakan Joması gördüm ne gülüyorsun dermişcesine baktım o da hemen ayağa kalkıp bana bir su bardağı çıkarıp bana uzattı " bundan sonra yardım iste benden bücürük" diyerek burnumu sıktı "bıraksana burnumu yaa" derken burnumu sıktığı için sesim garip çıkıyordu güldü ve burnumu bıraktı. Bende su içip mutfaktan çıktım giyinip saçlarımı kuruttum
oturup biraz telefona bakmak istedim ve telefonumu elime aldım.
Telefonuma gizli numaradan bir mesaj gelmişti. Kaşlarımı çatıp mesaja tıkladım gördüğüm mesaj karşısında ağzım açık kalmıştı..