FFS 21

256 14 0
                                    



Chapter 21: Kissing in the rain



Him



Kakapasok palang namin nang magdeclare na wala palang klase dahil masama ang panahon. Grabe naman sana nagdeclare na before pa kami makapasok. Sayang effort.



Nagtungo ako sa building nila William at agad ko siyang natanaw katawanan ang kanyang mga kagrupo sa basketball. Lumapit ako sa kanila. "Oh? Leohan? Hindi mo ata kasama si Leiden?"



"I'm just about to leave," I said as he reached out and placed his hand on my shoulder.



"Sige, hindi muna ako makakasama sainyo ah? May laro kami e." That's right, they're busy with their rehearsals. The campus has a private gymnasium, so even if it rains, their game won't be disrupted.







"Alright, give it your all. I'll go on ahead, okay?" I said as I took my leave from them.




I turned around swiftly and made my way towards the building where Leiden was located. Nasisiguro kong walang payong na dala 'yon sa liit ba naman ng bag na dala. Malalaki na ang patak ng ulan nang makarating ako sa building nila Leiden.



Agad kong natanawan si Leiden at Nathan na nagtatawanan hinahampas pa ni Leiden ang balikat ni Nathan tuwing tatawa. Mukhang walang balak na umuwi 'tong dalawa ah? Apat nalang sila na nandito sa classroom. I first folded my automatic umbrella before heading up to the second floor where Leiden's classroom was located.



"Miss, pwede pong patawag si Santizimo?" tawag ko sa isang kaklase nila.



"Sige po kuya,"




"Salamat." ani ko.




The woman made her way to their seats, and together, they both turned to me. Leiden stood up and hurried towards me. As she reached me, she embraced me warmly, "Sabi ko na susunduin mo 'ko e." Aniya.



"Wala ka kasing dalang payong." natatawang wika ko.




"I'll say goodbye to Ethan first, okay? Wala pa ang sundo niya." She chuckled as she spoke.



"Sige,"



She dashed towards Nathan to say her goodbyes. After exchanging a few words, she gathered her things and made her way over to me with a smile on her face.



"Ang lakas ng ulan." She spoke softly as we made our way down the stairs, her words echoing in the empty hallway.


"Kapit ka sakin." With a tender gesture, she wrapped her arms around me, pulling me close in a gentle sideways hug as we continued our descent down the stairs.


Malakas ang ulan ng sumuong kami dito ngunit wala pa kami sa gitna nang biglang lumakas ang hangin at nilipad ito. Napatili pa si Lei nang tangayin ng hangin ang aking payong. Tatakbo sana ako kasama siya ngunit napatigil ako nang nakatayo lamang siya sa gitna ng quadrangle.




"Lei, what are you doing?" I called out, noticing the rain soaking us through and through, the droplets cascading down our faces as we stood in the downpour.



Ngumiti lang siya. Halos hindi na namin matanaw ng maayos ang isa't-isa dahil bukod sa malakas na hangin sinabayan pa ng pagkalakas-lakas na ulan—well it's a relief, at least there's no thunder and lightning.


Falling for She ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon