Kapının önündeki ayakkabılar beni şaşırtmıştı.Sonuçta buraya yeni taşındık ne ara bizimkiler arkadaş yapmış kendilerine anlamadım.Neyse üzerimdeki şaşkınlığı atıp içeri geçmeliydim artık.Zile bastım ama kimse açmadı.Bi daha bastım gene tık yok.En sonunda paspasın altındaki anahtarı aldım.Hayır yani evde onca insan var birisi gelip neden kapıya bakmaz diye homurdanıp kapıyı zorlarken birisi arkadan açtı.Tahmin edin ne oldu?Yere yapıştım!!!Tepemde okuldaki salak her zamanki gibi gülmeye başladı.
"Güleceğine kaldırmayı denesen?"
"Iıı şey kusura bakma" elini uzattı.
"İstemez sağol." uff uff misafir olarak bunların geldiğine inanamıyorum.Rezil olduğuma mı üzüleyim karşımda bana pis pis gülen bir Ege tanesinin olmasına mı?Oh bide annem geliyor gerçekten harika bir gün.
"Aaa kızım hoşgeldin bak misafirimiz var geç içeriye de bi selam ver ayıp olmasın"
"Tamam anne tamam"
Evet bi bu eksikti.Hayır misafirler sanki benim için geliyor.Olsam nolur olmasam nolur.
Salondan içeriye girdiğimde herkes sanki birbirini kırk yıldır tanıyormuş gibi samimiydi.
"Merhaba tatlım hoşgeldin." Ege'nin annesi olsa gerek.Ne kadar da genç.
"Merhaba" dedim otuz iki diş sırıtarak.Annem hemen atladı ordan.
"Ee biz akşam yemeğine geçelim isterseniz"
Masada Egeyle yan yana oturuyorduk.Annemler kendi aralarında konuşurken babamlar baya bir derin sohbete daldılar.Ege ise telefonla uğraşıyor.Ortada bir adet canı sıkılan Eylül.Aman ne güzel!
"Yavrum sen Egeyi de alıp odana çık istersen sıkılırsınız bizim yanımızda."
"Iıı tamam" ya ben ortada canı sıkılan Eylül olmaya razıydım.Ne yapacağız şimdi benim odamda.Ayrıca açılmamış koliler düzensiz bir yatak...Uuuf uuf.
Neyse akışına bırak Eylül sakin ol Eylül en fazla dalga geçer Eylül..
"Ne mırıldanıyorsun sen kendi kendine" deyip gülmeye başladı Ege bey
"Sanane" evet çocukluk yapıyorum,farkındayım.
"Sakin ol küçük cadı bir şey demedim" hala gülmeye devam ediyor.
"Bana küçük cadı deme."
"Cadısın ve küçüksün." Ukala bir şekilde baktı.Tamam biraz minyon olabilirim ama aynı yaştayız.Gözlerimi devirmekle yetindim.Hiç çekilesi bi tarafı yok bu çocuğun ama neyse biraz ılımlı olmayı denemem gerek.
"Ee küçük cadı kitap okumayı çok seviyorsun herhalde."uuuf be yavrum en can alıcı noktamdan vurdun.
"Evet"
"Aslına bakarsan ben de severim bakmam da sakınca var mı?"
"Kitaplığımın karşısına geçip bunların hepsini okudun mu diye gözlerini pörtletmeyeceksen tabii bakabilirsin"
"Ahahahah merak etme benim de böyle bir kitaplığım var alışkınım yani."
eveeet bu çocuğu sevebilirim.Annem odaya dalana kadar kitaplardan konuştuk.Sonra da gittiler.Açıkçası korktuğum gibi geçmedi.Kafa dengi bi çocuk.Sevdim.Okulda anlaştığım üçüncü insan oldu.Zaten dördüyle tanıştım Giray'ı da saymıyorum.Soğuk şey.Neyse uyusam iyi olacak.
