Uyumayı seven bi kız olduğum için annem kaldırmakta hep zorlanırdı neyseki bugün ilk uyarısıyla hemen yataktan kalktım.
Yanımda duran komidindeki saate baktıgımda saat 8:10 du. Nasıl hazırlanıp yetişicektim 8:30 'a okula ?
Hemen yerimden kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp , dişlerimi fırçaladıktan sonra yemeğimi bile yemeden hemen evden çıktım.
Yağmurlu hava ve sabah olmasına ragmen karanlık duruyodu. Otobüs duragına geldikten hemen sonra otobüs geldi ve okula sonunda varmıştım, ama sırılsıklam .
Tabiki geç kalmıştım , sanki herşey üst üste geliyodu . Daha fazla oyalanmayıp , kapıyı tıklayıp girdim.
Ilk günden azarıda işitmis oldum ve arka sıradaki pişmiş kelle gibi sırıtan sınıf arkadaşlarımında inlemeli seslerini.
Herkesten nefret ediyodum , herkes kendini düşünen bencil insanların tekiydi gözümde. Bu yüzden de arkadaşım pek yoktu daha dogrusu ben olsun istemezdim çünkü kimseyle anlaşamıycagımı biliyodum.
Aceleyle hemen dün tanıştıgım ama daha adını bile bilmedigim kızın yanına oturdum. Hoca dersi anlamaya başladıgında bende kafayı sıraya gömüp düşünmeye başlamıştım. Insanın hayatında her şey mi kötü olumsuz giderdi derken sesle birlikte düşünmeyi kestim .
-'Sıkma canını olur öyle şeyler'.
Başımı kaldırıp sadece kafa sallamakla yetindim. Aslında herşeyi ben büyütüyodum gözümde ne vardı sanki birazcık geç kaldıysam , istemediğim okula geldiysem , hiç arkadaşım yoksa yada olmasını istemiyosam ?
Bana sanki bunlar çok büyük bi sorun gibi geliyodu daha hayatı tanıyamadıgımdan galiba.
Tekrar kafayı sırama koyup ders boyunca uyudum.
Yanımdaki kızın dürtmesiyle uyandım! Uykumdan böyle uyandırılmak en sinir oldugum şeylerden biriydi.
-Naptıgını zannediyosun sen , gerizekalı şey ! Bir an gürültünün azaldıgını farketmiştim. Herkes bize bakıyodu.
-Şe. Şey ben sadece uykun açılması için kantine gideriz diye düşünmüştüm diyerek gözü dolu bir şekilde sınıftan çıktı.
Çok mu abartılı davranmıştım acaba ? O sırada sınıftaki tüm herkes bana hayretler içinde bakıyodu.
-Ne bakıyosunuz be önünüzdekiyle ilgilenin dediğimde herkes yüzünü çevirip konuşmaya devam etmeye başladılar. Neden böyle davranıyodum ? Benimde onların ki gibi bi arkadaşlıgm yok diye mi ? Olmasını isteseydim olurdu ama ?
Bir anlık hızlaa yerimden kalkıp lavaboya gittim. Aynanın önüne geçip bi süre kendime baktım saçım dagılmıştı , düzeltip elimi yüzümü yıkayıp sınıfa geldigimde oda orda oturuyodu . Hiç bişey demeden sırama oturdum ve başımı öne egip telefonla uğraşmaya başladım.
'Özür bekliyodu ama daha çok bekler !'
Böyle olmayı kendimde istemiyodum ama engel de olamıyodum belki de bir kardeşimin olmadıgındandır. Tek çocuğum ve biraz şımartılark büyütüldüm. Öyle zengin falanda değildik ama istedigim her şey oluyodu.
Çıkış zili çaldıgında sınıftan çıkıp durağa doğru yürümeye başlamıştım ki yine o ses , artık sinir olmaya başladıgım bi sesti.
-Hey ! Benide beklermisin bi ?
Sesiyle duraksadım ve gelmesini bekledim.
- Neden böyle davrandıgını merak ediyorum doğrusu sadece arkadaş olurz diye düşünmüstüm belki ?
Arkadaş mı ? 2 gündür beraberiz ama birbirimizin adını bile bilmiyoduk daha.
- Bak tatlım benim şimdiye kadar hiç arkadaşım olmadı. Olmasını istemedim. Insanlara güvenmiyorum. O yüzden kendine yeni bir arkadaş bulmaya çalışsan iyi edersin deyip durağa dogru yürüdüm ...
