'ne yolun yolum olsun, ne gönlün gönlüme değsin.'
......
Karakoldan hemen eve gelmiştim. karakoldan nasıl çıktığımı, arabaya nasıl bindiğimi, eve nasıl geldiğimi hatırlamıyordum. Araf amcadan izin alıp 'onlar' hakkında olan belgeleri eve getirmiştim. akşam boyunca dosyaları tek tek okumuştum. Mersin de nereye gitmem gerektiğini, annemin 4 kardeşten en küçüğü olduğu, babamın 3 kardeşten 2. çocuk olduğuna kadar.
'Anne ve Babanın ailesi'
Anne (Aslı Aslan / Erica Monaval)
-Raif Kuzgun (baba)
-Narin Kuzgun (anne)
-Aslan Kuzgun (en büyük abi)
-Yaren Kuzgun (en büyük abinin eşi)
-Anıl Kuzgun (2. abi)
-Gamze Kuzgun (2.abinin eşi)
-Arda kuzgun (3.abi)
Baba (Kerim Aslan / Mikey Monaval)
-Bozgun Aslan (baba)
-Nesrin Aslan (anne)
- Hazar Aslan (abi)
-Ezrim Aslan (abinin eşi)
-Beren Aslan (en küçük tek kız)
.........
Sabah erkenden gitmek için uçak bileti aldım (saat 7.30'a). Sabah erken den kalktım. bavullar ile havalimanına gittim.
Sonun da gelebilmiştim. Mersin ailemin doğup büyüdüğü yere. benim 22 yaşıma kadar buralı olduğumu bilmeyi bırak, Türk olduğumu dahi bilmediğim yere. çok şey başarmıştım bu zamana kadar. büyük bir cesaret ile geldim. ne görüceğimi bilerek herşeye hazırdım sanırım.
Taksiye binip gideceğim yeri söyledim o konağı. ilk başta annemin ailesinin yanına gitme liydim, yani sanırım diye en başta düşünmüştüm ama her iki aileye de tek tek anlatmak zaman kaybı olacağı için iki aileyi de tek bir yerde toplamam gerekiyordu. ama ikisi de yıllar önce bir birlerine kan davası ile düşmanlar dı. 'sanırım ailemin söylememe sebebi de bu diye düşünmüştüm lakin bu kadar kolay olmamalıydı sebebi.' bu yüzden bir plan yapmam gerekiyordu acilen..
Sanırım ne yaptığımı merak ediyorsunuz dimi? tek tek gitmeye karar verdim. iki aile için de en iyisi bu olucaktı sanırım. zaman kaybı olsa dahi.. bu yüzden ilk başta babamın ailesinin olduğu yere gitmeye karar verdim ki aynı zaman da Miraç ve Elif de bu durumu onayladı. ben burada iken Arın ve Şafak da aynı zaman da olayı öğrenmeye çalışıyordu. Şirkete gelmiştim 'ASLAN' ailesinin konağına.. içeri girmem gerekiyordu lakin cesaret edemiyordum.
"anee bananem eve gelvdimi??"
diye bir ses duydum küçük bir kızın sesi.. arkamı döndüm ve ona baktım aynı hızda oda bana dönmüştü annesi ile birlikte. kadın beni incelemek için baştan aşağı bir süzdü
"pardon tatlım birine mı bakmıştın?"
diye soru yöneltti. yüzü bana tanıdık geldi. bu o kadındı babamın yengesi olan kadın. abisinin eşi 'Ezrim Aslan' .
" evet Nesrin hanım ile Bozgun bey ile görüşmek istiyordum açıkçası."
diye sorunumu belirttim oda bana gülümseyerek karşılık verdi ve içeri davet etti. kocaman bir konak vardı karşımda. içeri girdim. Ezrim hanım benim biraz beklemem gerektiğini, birazdan geliceğini söyledi ve bahçe koltuklarından birine oturttu. bu sırada küçük kız karşıma geçti küçük ellerini bana uzatıp
"meba ben Liya Aslann. ya sen, sen kimsin??"
diye meraklı gözleri ile bana baktı bu sorusu ile gülümsedim.
"merhaba Liya bende Mia, Mia Monaval"
gözleri bir anda parladı. sonra durgunlaştı. aynı zamanda Nesrin Aslan da bana bakıyordu. daha doğrusu herkes.. sanki beni tanıdılar, biliyorlarmış gibi.. lakin bu çok kısa bir süre sürdü Bozgun Aslan güçlü bir ses ile
"Sen kimsin ve burada ne işin var?!"
diye bir soru sorana kadar. ayağa kalktım. keskin bakışlar ile onu süzdüm aynı onun bana yaptığı gibi.. ve kendimi tanıttım.
"ben Mia Monaval. İtalyadan geldim. sizinle konuşmam gereken bir konu var lakin önce bu sesinize bir hakim olun. yoksa benden de aynı karşılığı fazlası ile bulursunuz."
dedim. Bozgun Aslan bir an durakladı sonra oturdu. bana sorular sordu bende derdimi anlattım. tepki vermedi, kimse tepki vermedi. herkes susmuştu.. sonra bir anda Bozgun Aslan ayağı kalktı ve hiç birşey demeden konağa girdi. sadece arkasından baktım bir tepki vermesini beklemiyordum zaten.
