Öncelikle selamlar umarım bölümü seversiniz ayrıca bu bölüm yeniden yazılmış bazı eklemeler yapılmıştır
Keyifli okumalar efendim
.
.
.
Bu da ne demek oluyordu ?
Jisung
Odada kocaman bir sessizlik oluştu. Kimsenin ağzından çıt çıkmıyordu ve bu ortamı daha gerici bir hale geliyordu.
En sonunda dayanamayıp konuştum
"Hocam şimdi ne yapacağız?"
"Hiçbir fikrim yok ama şu bilmecenin sırrı çözülene kadar kimseye bir şey demeyin çocuklar. "
Minho konuştu o sırada "Eve gitsek iyi olur hocam di mi çünkü şuan hiç söylediklerinizi kaldırabilmiş değilim. Bence eve gidebiliriz değil mi hocam?" dedi.
Onayladım onu "Evet hocam biz en iyisi gidelim sindirelim dediklerinizi midemiz bir eritsin sıçınca geliriz '
Ve söylediklerimden sonra koca bir sessizlik...
Hay ağzıma ya
Hoca söylediklerime gülerken ortamın biraz da yumuşamasıyla gülümsedim.
"Şakacı çocuklar sizi haydi bugün benden izinlisiniz çocuklar ama yine çok ümitlenmeyin kolayca bir şey çıkacağını sanmıyorum ayrıca bakın son kez söylüyorum kimseye söylemeyeceksiniz. " dedi
Hocanın söylediklerinden sonra odada bir sessizlik olmuştu Minho'nun yavaşca ayağa kalkmaya başladığını gördüğümde ben de ayaklanmıştım.
"E hadi biz kalkalım artık ."
"İçimden söylemedim değil mi?"
Mimho gülmekten konuşamıyordu bile "Minho gülmesene yav-"
"Jisung yeter yavrum dışarı dışarı hadi."
Minho önümde ben arkasında kapıya doğru yürüdük o sırada Minho tam kapıdan çıkarken konuştu
"Hocam şakaydı di mi"
Hoca da ben de gülmeye başladık çünkü komikti.
"Çık hadi çık sıra var arkanda ilerleeee boş yappma"
"Jisung arkanda hocan var hatırlatırım"
Hocaya bakıp gülümsedim
"Tabi efendim."
.
.
.
Odama geçip yatağıma attım kendimi Allah'ım odam odam canım odam
Hızla kendimi yatağa atıp yattım çok fena uykum vardı. Gözlerimi hemen kapadım ve uyumayı bekledim.
Bir süre sonra uyuyamayınca gözlerimi açtım ama beklediğim manzara bu değildi.
Ben odamı ve odamın tavanını görmeyi bekliyordum. Bambaşka bir yerde uyanmayı değil.
Saraydaymış hissiyatı veren bir odadaydım. Odada tek başımaydım ve oda öyle güzeldi ki büyülenmiştim.
Ben odada gezerken dışarıdan bağırma seslerinin gelmesiyle irkildim.
Hızla odamın kapısını açtığımda önümde bir koridor ve karşımda merdivenler vardı.
Hızla merdivenlerden indim ve seslere doğru yürüdüm.
"Herkes öldü. İşte oyun bitti çocuk bizim bize lazım olan kişi o onun da gücünü ele geçirip öldürürsek tüm kraliyet bizimdir." nefes alamadım.
Odadan sesler gelmeye başladığında hızla hemen karşıdaki odaya girdim.
Bir çocuk vardı ve ağlıyordu.
Çocuk o kadar içli ağlıyordu ki
Hızla yanına gittim.
" Ne oldu neden ağlıyorsun?"
"Annem ve babam beni hiç sevmiyor "
"Hayır öyle düşünme anne ve babalar her zaman sever çocuklarını"
"Keşke dogmasaydın deseler bile mi?"
Karşımda duran burnu kızarmış gözleri de ağlamaktan kıpkırmızı olan çocuğa baktım.
Gözlerinde milyonlarca yıldızla bana bakıyordu ve öyle masumdu ki.
"Evet hem onlar asla gerçekten öyle düşünmezler sinirlenmişlerdir hem senin adın ne bakalım? "
"William benim adım biliyor musun abi çook seviyorum adımı babannem koymuş benim adımı hem"
Çocuğun gülümseyerek söylediği şeylerlerle donup kalmıştım
Hayır olamazdı gerçek olamazdı.
Hızla kendimi dışarı attım
Çıktığım kapıya yaslanıp biraz nefeslenmeye çalıştım
Neler oluyordu böyle?
Ben nefeslenirken birinin elimi tutmasıyla irkildim
Tam elimi çekip bağıracakken elimi tutan kişiyi gördüm.
Minho?
"Minho ne işin var burada?"
"Hatırlamıyor musun başladığımız işi bitirmeye geldik beraber. Beraber başladık beraber bitireceğiz. Yalanlar söylediler ama hiç pes etmedik. İşte şimdi her şeyi bitireceğiz.'
Gülümseyerek dediği şeyler ile duraksadım.
Neler oluyordu burada ?
"Minho neler oluyor burada?"
Minho cevap verecekken üç şey yaşandı.
Bir silah sesi
Bir kurşunun Minho'nun başını delip geçmesi
Ve Minho'nun gözümün önünde yıkılışı
Her şey o kadar hızlıydı ki yetişemiyordum.
"MİNHOOO" diye bağırarak yanına oturdum.
Ağlıyordum düşmanım Minho için ağlıyordum.
"Minho uyan lütfen uyan"
O sırada iki kişi kolumdan tuttu.
"Bırak bırakın beni "
"Bizimle geleceksiniz zorluk çıkarmayın"
Direnmeye çalışıyordum
Olmuyordu
Sanki tüm gücüm kaybolmuştu
Gözlerim de kapanıyordu yavaş yavaş
Bilincim kaybolmadan önce bir kapı sesi duydum.
Sonra bir yatağa bırakıldım.
Ve bir kapi sesi daha
Bilincim yerine geldiğinde panikle gözümü açtım
Odamdaydım
Ne yani hepsi kabus muydu?
.
.
.
Neyse arkadaşlar öyle işte
UMARIM SEVERSİNİZZZ
