Üvey Abim +18

2.Bölüm

Aşklarımmm selammm
İyi okumalarr...

Oldukça acele etmemiz gerekiyodu çünkü neredeyse geç kalıcaktık. Ben sade ve şık bir elbise giyidim.

Saçlarımı salık bıraktım ve doğal bir makyaj yaptım.
-Hadi kızım hazırsan gidelim artık yoksa geç kalıcaz.
-Tamam baba hemen geliyorum
Yola çıktık ve şık bir restoranda geldik.
Sanırım bi tık geç kalmış olabiliriz ama sadece bi tık.
-İşte oradalar bizden önce gelmişler.  Dedi babam
-Nasıl görünüyorum kızım iyi miyim?
-Ateş ediyosun babacım
-Sağol benim güzel kızım sende çok güzel olmuşsun
-Aa teşekkür ederimm
Masaya doğru ilerledik ve masaya oturduk.
Bir dakika bir dakika ben yanlış mı görüyordum. Masada oturan bu yakışıklı çocuk cidden benim üvey abim miydi şimdi
-Merhaba Serpilciğim
-Merhaba Murat, nasılsınız?
-Biz gayet iyiyiz, sizi sormalı?
-Bizde iyiyiz teşekkür ederiz.
-Bu kızım Asmin.
-Merhaba memnun oldum
-Bende memnun oldum Asminciğim. bu da benim oğlum Mert.
Mert mi? Güzel isimmiş.
-Merhaba Mert
Mert cevap vermedi ama başını selam anlamında salladı.
Yemekleri söyledik ve yemeğe başladık. Yerken babam ve Serpil teyze sohbet ediyordu bense sadece yemek yiyip etrafa bakınıyordum. Ama Mert yemeğinden sadece bir, iki çatal alıp bırakmıştı. Pek canlı birisi değil sanırım.
-Kızım siz yemeğinizi bitirdiyseniz dışarıda dolaşabilirsiniz.
Babamın ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Serpil teyzeyle baş başa kalmak istiyolardı.
-Benim yemeğim bitti baba.
-Benimki de bitti, hadi gel dışarı çıkalım Asmin. Dedi, Mert.
İlk defa sesini duymuştum ve çok kalın erkeksi bir sesi vardı.
Mertle beraber dışarı çıktık ve dolaşmaya başladık. Sessizliği bozan ben olmuştum.
-Neden hiç konuşmuyosun.
-Bilmem, belki de konuşcak bişey olmadığı için konuşmuyorumdur olamaz mı?
-Hmm peki tamam. Ee biraz kendini tanıtsana bana, en azından birbirimizi tanımış oluruz sonuçta üvey abim olucaksın artık. Dediğimde sırıttı.
-Pek bişey bilmene gerek yok. Adım Mert işte ve 21 yaşındayım bu kadar.
-anladım iyiymiş
-Ee sen kaç yaşındasın bakalım
-Ben 18 yaşındayım
-Güzel
-Babamla annen evlenince aynı evde mi yaşicaz biz şimdi?
-Yok biz sokakta kalıcaktık.
-Dalga geçme ya, ne bileyim bi garibime gitti hep birlikte kalmak.
-E garip zaten. Ama bak eğer bişey olursa ya da canın sıkılırsa aynı eve taşındığımızda hemen benim odama gel. Beni bi yabancı olarak görme. Hatta ben sana numaramı veriyim bişey olduğunda ararsın olur mu?
-Tamam olur, teşekkür ederim Mert abi
-Ne demek fıstık. Ne de olsa ben artık senin abinim öyle değilmi.  Sırıttı
-Evet öyle ABİCİĞİMMM
Bi kahkaha patlattı.
-Aferin aferin abinim kızım ben senin.
Mertle çok iyi anlaşmıştık. İlk başta soğuk davransa da konuşa konuşa açılmıştık.
(Telefon çalar.)
-Annem arıyo.
"Efendim anne"
"Oğlum hadi kalkıyoruz eve gidicez"
"Tamam anne geliyoruz şimdi"
Dedi ve telefonu kapattı.
-Hadi gidelim Asmin
-Tamam
Babamların yanına gittiğimizde vedalaşıp evlere dağıldık.
Offf çok yorulmuştum. Hemen üstümü değiştirip yatağıma uzandım.
*Bir bildirim*
Mert yazmıştı.
+selam Asmin, nasılsın?
+selam Mert, iyiyim sen nasılsın?
+bende iyiyim, bu gece güzeldi.
+evet eğlenceliydi
+annemle babam 1 hafta sonra evleniyolarmış
+Ne! babam bana hiç bişey söylemedi
+annemde bana şimdi söyledi zaten. Az önce karar vermişler. Git babana sor bakalım ayrıntıları öğrenirsin.
+Tamam sorarım, iyi geceler o zaman sana
+iyi geceler güzelim
Güzelim mi? Neyse neyse nolcak sanki aaa.
Aşağıya inip babama ayrıntıları sormaya gittim.
-baba siz 1 haftaya evleniyo musunuz gerçekten?
-evet kızım
-sence de 1 hafta erken değil mi?
-böyle karar verdik kızım
-peki babacım ben senin için söylemiştim
-sağol kızım ama erkenden evlenmek daha iyi olucak bizim için
-tamam babacım, benim çok uykum geldi saatte geç oldu zaten ben gidip yatiyim babacım sende geçe kalma.
-tamam yavrum iyi geceler.
-iyi geceler baba
(Sabah olur)

Bu bölüm biraz uzun oldu ama bence güzel oldu. Bundan sonraki bölümler daha heycanlı ve eğlenceli olucakkk aşklarımmmm💋