KUTUP YILDIZI - Parlayan Karanlık

Yol

Lütfen çok kısa da olsa fikirlerinizi yazın ve beğenin benim için çok önemli.

Yine bir resim çizmekle uğraşıyordu Amy. Bu sefer upuzun bir yol çizmişti önünde duran beyaz kağıda. Yolun sonundaki karanlıkta bir kadın silüeti duruyordu. Derek sordu usulca:
-Bu çizdiğin kim?
-Bilmem, onu bugün okulun bahçesinde bir kız çocuğunun elini tutarken gördüm. Sanırım onun annesiydi.
-Rüyandaki gibi mi?
-Aslında ona pek benzemiyordu. Farklı bir kadın daha işte.

Annesinin merdivenden gelen ayak seslerini duyar gibi oldu ve Derek'e çabucak yerine geçmesini söyledi. Derek hızlı adımlarla hemen arkasında duran dolaba girip kapağı kapattı. İki kapağın arasındaki boşluktan onları izlemeye başladı.

Amy'nin annesi içeri girmeden önce eliyle yavaşça iki kez kapıya tıkladı. Amy ses vererek onaylamadan içeri girmedi. İçeri ilk adımını attığında odanın hiç olmadığı kadar dağınık olduğunu farketti.
-Odanı birlikte toplamamızı ister misin?
-...
-Acıktıysan aşağıya gel, yemek yiyoruz.
Amy tamam der gibi başını salladı ve resmine devam etti. Derek'e dönüp yalnızca ağzını hareket ettirerek "yemek" dedi. Annesi bunu fark etmişti, ama onun bu garip davranışlarına alışmıştı. Onun dünyasına müdahale etmek istemiyordu eğer bunu yaparsa işlerin daha da karışacağını biliyordu. Bu durum karşısında çaresizdi. Odadan çıkmadan önce kızına bakıp onun görebileceği şekilde gülümsedi.

Derek annesinin gittiğinden emin olduktan sonra dolabın kapaklarını aralayarak dışarı çıkıverdi. Amy'nin yanına yere, dizlerinin üstüne çömdü. Amy az sonra aşağı ineceğini söyledi. Amy simsiyah olan kedisi geceyi de kucağına alarak aşağıya indi.

Merdivenlerden inerken annesi ve babasının sessizce konuşmalarına şahit oldu:

- Yine garip bir şekilde kendi kendine konuşuyordu. Çok korkuyorum Evan.
- ...
- Bir şey demeyecek misin? Sanırım onun için sadece ben endişeleniyorum. Evan?!
- Belki de onu biraz kendi haline bırakmalıyız tatlım.
- Bilmiyorum, ne yapacağımızı bilmiyorum Evan...