Affetmem,chanmin

1.2

{3.kişi}

Kaç gün geçmişti. Jiyoo'ya ait hiç bir şey bulunmamıştı. En yakın arkadaşını kaybetmenin acısı vardı. Hemde sevdiği adamdan yediği darbe.

Minho'nun kalbi kırıktı yine onun hatasıydı. Yeniden hayata küstü arkadaşı,vardı ama ölüydü.

Koltuktan kalktı yaşlı gözlerini silip arabasına yürüdü. Çok canı yanıyordu. Hemde olmadığı kadar.

Yine aradı Jiyoo'yu. Cevapsız kaldı. Sevgilisine bile sormuştu. Ama oda bilmediğini söylemişti. Hem o hem Jiyoo'nun ailesi karakoldaydı.

Chan ise yine o parka gidiyordu. Seungminle her şeyine şahit olan parka. İki üç çocuk vardı. Geleni çok olmazdı bu eski parkın. Bir bank'a oturdu.

Jiyoo nerde olabilirdi? Seungmini tekrar göre bilirmiydi?

Hiç birinden emin değildi.

Haberlere bile çıkmıştı Jiyoo.

'Ünlü GİM şirketinin sahibi Bay Gim'in kızı Gim Jiyoo kayıp'

"Tanrım sen yardım et."

Kafasını geriye atıp gözlerini kapadı.

"Seni iki yılın ardından görmek garip hissettiriyor Bang."

Chan arkasını dönüp gelen bedene baktı. Seungmin hoodiesinin cebine ellerini sokmuş kapşonunu geçirmiş bir şekilde geldi Chan'ın yanına geldi.

Bankta mesafe bırakarak oturdu. "Acı çektim hemde fazlasıyla. Depresyonlar,güven problemleri. Bana gelip her şeyi anlatsaydın yinede seni anlardım. Bana N'aptığını bilmesen de ben o iki yıl boyunca sadece seni düşündüm."

"Sana çok değer veriyorum Seungmin. Özür dilerim. Pişmanım sana her şeyi anlatsaydım belki bu durumu yaşamazdık. Beni affeder misin bilmem. Ama beni affetmem için her şeyi yaparım."

Seungmin sustu. Affetmelimiydi? Düşünmesi lazımdı hemde fazlasıyla.

"Konuş benimle. Bu kadar mı umrunda değilim?"

"Düşünmek istiyorum."

Geldiği gibi kalkıp uzaklaştı parktan. Chan'ı ise yine düşünceleriyle bırakmıştı.

*
*
*
*
Yavaş yavaş final yapıcam
Umarım hoşunuza gider
İyi okumlarr♡♡