𝕽𝖚𝖇𝖑𝖎𝖔𝖋

Μου ανήκεις!

Ήταν η τελευταία μέρα  που ο πατέρας μας ήταν σπίτι και αποφασίσαμε να το διασκεδάσουμε  οικογενειακά  μπήκαμε στο αυτοκίνητο του πατέρα μου και φύγαμε.

Φτάσαμε σε ένα πολυτελές εστιατόριο καθίσαμε   και παραγγείλαμε ο καθένας από μια μακαρονάδα 

- Larisa άσε το  κινητό σου πια  όλη μέρα με αυτό είσαι είπε ο πατέρας μου με αυστηρό  ύφος

- δεν είναι όλη μέρα γλυκιε μου σήμερα...
Πήγε να με υποστηρίξει η μαμά μου αλλά την διέκοψε και πάλι  ο πατέρας μου με το ίδιο αυστηρό  ύφος

-θα σε παρακαλούσα πολύ όταν λέω κάτι  να ακούγομαι μόνο εγω δεν θέλω  κανέναν άλλον να  πετάγεται έγινα κατανοητός Maria 

Η νύχτα κύλισε πολύ  δυσάρεστα έχω  να πω  γιατί ο πατέρας μου δεν σταμάτησε να κάνει παρατηρήσεις όλα ήταν τόσο απαίσια  μέχρι που  νευρίασα και σηκώθηκα από το τραπέζι  βγήκα στην  μεγάλη αυλή του κτήματος όπου βρισκόμασταν  και κοίταξα τον ξάστερο ουρανό μπας και ηρεμήσω προτού γυρίσω πίσω στο χάος που πάντα προκαλεί ο πατέρας μου

-μπορώ να  ρωτήσω; Τι κάνει τέτοια ώρα έξω  η πλούσια printsesa κόρη του Andrei Ivanov κοίταξα προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή ένας όμορφος νεαρός, με γαλάζια μάτια ,τατουάζ και σκουλαρίκια στεκόταν ακριβώς απέναντι μου βλεφαρίσα γρήγορα και χαμογέλασα χωρίς να πω τίποτα μάλλον ήξερε καλά ποια είμαι και τι έχω ,που πάω που κοιμάμαι ,τι τρώω και τι πίνω, με πλησίασε πιάνοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου

-Ξέρεις μου ανήκεις ! Και ότι θέλω το παίρνω λέει και με βάζει στον ώμο του  σαν σακί με πατάτες και ξεκίνησε  να περπατάει

-άφησε με κάτω  φώναξα

- μην ωρύεσαι τζάμπα δεν πρόκριτε να σε ακούσουν λέει και γελάει

-σε παρακαλώ ασε με κάτω 

- γιατι να το κάνω παρακαλώ; Θα με  οφελήσει σε κάτι; Οχι θα πας πίσω στους γονείς σου και θα τους πεις ότι πήγα να σε απαγάγω! Χα δεν είμαι τόσο χαζός printsesa  είπε και είδα  τους γονείς μου να τρέχουν πανικόβλητοι προς τον άντρα που με κρατούσε
- μαμά φώναξα και σταμάτησε με κατέβασε απο τον ώμο του και  με έπιασε απο τον λαιμό βάζοντας το όπλο στο κεφάλι μου

-αν κανεις βήμα μπροστά την σκότωσα είπε στον πατερα μου 

- σε παρακαλώ μην με σκοτώσεις  του είπα και  μουρμούρισε

-δεν έχω σκοπώ να σε σκοτώσω μικρή απλά θα μπεις στο αμαξι χωρις να ακούσω κιχ είπε άνοιξε 'την πόρτα και μπήκα μέσα και αν τελείωνε η ζωή μου σήμερα δεν θα είχα κανένα πρόβλημα ούτως ή άλλως ήταν χάλια για τον μόνο άνθρωπο που θα άξιζε να ζω είναι η μητέρα μου που ήταν δίπλα μου κ σαν πατέρας κ σαν αδελφή και σαν φιλη οι άλλοι δυο δεν με ενδιαφέρουν ας τους σκοτώσει κι ολας μπας και η μαμά μου ζήσει καλύτερη ζωή χωρίς αυτούς.