Hayat her zaman acımasızmıdır?
Buraya geldiğimden beri doğru düzgün yemek yiyememiştim
Her zaman bir iş çıkar,ve ben koşardım ,Rosalia vazo kırıldı,Rosalia çiçekleri sula, Rosalia bu şu ....falan filan
Sinirlenmiştim biraz ama Atalay'ım çok mutluydu o burada mutlu diye bende mutluydum evin kedisi luna ile çok eğleniyordu işte o zaman bebişimin hayvanları sevdiğini öğrendim.
Bazen kediyi seviyor bazen mama veriyor kediyle uyuyordu koltukta...
Bizi yetimhaneden kurtaran kadın Berra hanım'ın kızı Miray ile iyi anlaşırıdık oyunlar oynar, altını temizler, yatırırdım.
Ama birgün Berra hanım'ın eşi Sedat bey Atalay bir vazo kırdı diye ona tokat atmıştı
Bende o ara sinirlerimi tutamayıp “sen ne hakla benim yavruma vurursun!” diye bağırmıştım.Vampir'e dönüştüm hemen adamı öldürmek için hamle yapacaktım ki
Berra hanım “sakin ol!biz seni kurtardık senin yaptığın şeye bak !hemen çocukları al ve odana çık çünkü onlar tok yatarken sen akşam yemeği yiyemeyeceksin”dedi
Sedat bey ise “ bırak Allah aşkına Berra bunlarda saygı diye birşey kalmamış!”dedi
Hemen koşarak odama çıktım odada bir ev şeklinde bir çocuk yatağı ve sade bir yatak vardı yatağa çocukları ve iki tane oyuncak bıraktım. Atalay ağlıyordu annem,annem diye ben ise “tamam bebişim geliceğim birazdan ” diyip gizlice kanatlarımı açtım.
Hiç sormayın bende neden kanatlarımın olduğunu bilmiyorum. Önüme çıkan bir adamı yakaladım adam “napıyorsun!” diye bağırsada ben onun kanını çoktan içmiştim. Biri ordan çıkıp “canavar !!!” diye bağirsada onuda öldürdüm onlar kaşındı diyip eve geri uçtum.
Hemen bir lapa hazırlayıp Atalay ile Miray'a yedirip, Miray'ı yatırıp odasına götürdüm
Yorulmuştum ama Atalay'la biraz vakit geçirmek istiyordum güldürüyor ve pijamalarını giydirdim ve birlikte benim yatağımda uyuduk
Tabii sabah olanlardan habersiz ve masum bir şekilde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPİRİN KALBİ
Vampirgeschichtenkırılmış bir vampirin hayatı (yarısı kurgu,yarısı gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır)
