RUH

8 1 0
                                    

   Herkes tarafından görülen biriydim ama kimse gerçekten bakmadı bana. Hepsi saçımı, kaşımı gördü ama kimse kalbimi göremedi. Yanağımdan öpen oldu ama ruhumdan öpen olmadı mesela. İlk defa bir insan gerçekten benim ruhumu görmek istediğini söyledi. Kafamda dönüp duran düşünceleri bilgisayardan gelen mesaj sesi böldü, mesaj o çocuktandı.

^gölgelerinadamı^
- Ben Gölge. İsmim biraz garip karşılanıyor ama yine de seviyorum ismimi. 17 yaşındayım ve İzmir'de yaşıyorum.

Mesajını okurken isminin cidden çok güzel olduğunu düşündüm. Eğer bir oğlum olsaydı kesinlikle bu ismi kullanırdım.

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Ben de Açelya. 16 yaşındayım ve maalesef  İstanbul'da yaşıyorum. Ayrıca söylemeden geçemicem ismini çok sevdim.

Gönder tuşuna bastım ve o anda telefonum çaldı, sanki uyuyordum ve bu çalan telefon beni bir rüyadan uyandırmış gibi affalladım. Gizli numara arıyodu kaşlarımı çattım ve telefonu açtım.
-Alo
Ses gelmedi,
-Alo kimsiniz?
Bir kadının ağlama sesini duydum ve telefon suratıma kapandı. Neydi bu şimdi? Özel numara olduğu için geri arayamadım sadece garip bir şekilde kalbim ağrıdı. Gölge'nin mesajına bakmak için telefonumu bıraktığımda aklımda sadece o kadın vardı.

^gölgelerinadamı^
-Açelya çiçeklerini çok severim.
-Hey orda mısın?
-Nereye gittin bir sorun mu var?

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Geldim sorun yok. Telefonum çaldı onu cevaplamak zorunda kaldım.

^gölgelerinadamı^
-İyisin öyle değil mi?

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Doğruyu söylemek gerekirse kafam karışık. Özel numaradan biri aradı, bir kadın. Konuşmadı sadece ağlama sesi duydum ardından telefon yüzüme kapandı.

^gölgelerinadamı^
-Yanlış aramış olabilirler ama olmayadabilir. Ses tanıdık mıydı?

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Hayır daha önce duyduğumu sanmıyorum. Neyse eğer cidden beni aramak istedilerse tekrardan ararlar öyle değil mi?

^gölgelerinadamı^
-Öyle. Sen bugün neden evdesin okulda olman gerekmiyor mu?

Bu saatte okulda olmam gerektiğini ben söylememiştim nerden biliyor?

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Karnım ağrıyor bu nedenle gidemedim bugün. Ama sen nereden biliyorsun bu saatte okulda olmam gerektiğini ben sana söylemedim bunu.

^gölgelerinadamı^
-Seni uzun zamandır takip ediyorum gün ışığı.

"Gün ışığı" mı? Bu sözün hoşuma gitmesi normal mi daha yeni tanıştığım birinin bu şekilde bana seslenmesi mükemmel değil tabi ama bu söz cidden çok tatlı. Ve bana bir şeyleri çağrıştırıyor, asla tam olarak ne olduğunu bilemediğim şeyleri.

^uçurumunkenarındakiaçelya^
-Buna sevindim. Şu an çok ilham geldi biraz bir şeyler yazıcam daha sonra konuşuruz.

^gölgelerinadamı^
-Yazacağın şeyi heyecanla bekliyorum acaba bu sefer benimle hangi hissi paylaşacaksın gün ışığı?

Mesajı gördüğümde gerçekten beni görebildiğini hissettim. Mesajına bir emoji atıp yeni bir şeyler yazıp hesabımda paylaştım.

^uçurumunkenarındakiaçelya^
"Kelimeler boğazımda birikmeye başladı, ama sorsan yine kurabilecek tek bir cümlem dahi yok. Yere saçılan cam kırıkları, kalbimin ortasına batan sözler gibi ayağıma batarken kahkaha seslerini duydum. Kulaklarımı kapattım sesi duymamak için, ama bir işe yaramadı. Çünkü o acımasız kahkahalar benden başkasına ait değildi. Kendimin düşmanı yine kendimdim."

Gönder tuşuna bastım. Ve yine telefonum çaldı, kalbim hızlandı çünkü yine özel numara arıyordu. Umarım bu sefer konuşur diye düşünerek telefonu açtım.
-Alo
Kimse konuşmadı.
-Alo, konuşacak mısınız 2. Defa arıyorsunuz ve yine konuşmuyorsunuz. Benimle dalga mı geçiyorsunuz.
Bir kadın ağlayarak konuşmaya başladı,
+Özür dilerim, her şey için özür dilerim.
Ve telefon kapandı..





Veeeee bölüüm sonuuu BEĞENDİNİZ Mİİİİİİİ🧡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 26, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

UÇURUMUN KENARINDAKİ AÇELYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin