Enişte Deme Aşkım De +18

7

ENIŞTE DEME AŞKIM DE - 7. Bölüm

Tam şu anda idrak ettiğim gerçek algımı paramparça etti. Ben, Kartal ile birlikte Sera'yı aldattığımız için vicdanımla sınanırken aslında o da Kartal'ı aldatmıştı.

Başta belki de aldatıldığını öğrendiği için aldattığını düşündüm ancak Sera'nın çehresinde sadece pişmanlık görünüyordu. Bilmiyordu. Bilmeyerek aldattı. O yaptı bunu Kartal'a.

İşte şimdi vicdanım rahattı. O yaptıysa Kartal da yaptığından pişman olmazdı. Sadece öğrenmesi yeterdi. Ve bunu da ben yapacaktım. Hatta şu an bile yapmalıydım.

Kartal soğurdu Sera'dan çok büyük ihtimalle. Aralarına aşılmaz duvarlar örülürdü ve yine büyük bir ihtimal dahilinde olarak ayrılırlardı.

Vicdanım artık gerçekten rahattı. Gidip konuşacak, anlatacaktım hemen.

Sera için üzülen ben şu anda bu yaptığına hiçbir anlam vermemekle kalmıyor, ona üzüldüğüm için de kendime kızıyordum fazlaca.

Büyük bir sevinç duydum içimde. Sanki ona anlattığım an her şey hallolacakmış gibi. Öyle mutlu hissettim ki o an, öyle huzurlu hissettirdi ki düşüncesi bile, koşarak ona gitmek istedim.

Elimin içinde sıkı sıkı tuttuğum ve içinden sadece iki yudum aldığım soğumuş kahveyi masaya bırakıp üzgünlük duygusuyula yüzüme bakan Sera'ya baktım. Konuşmamı istiyordu. Ona istediğini verecektim ancak konuşacağım kişi o olmayacaktı.

Gözlerimin içine baktı ama içindeki o derin arzuyu gördü mü emin değilim.

"Ne yaptığın hakkında bir fikrin var mı?" Dedim canı acısın diye. Kartal benim değildi ancak ben bile aldatmadım onu hiç.

Aynı duyguyla başını salladı iki tarafa doğru.

"Yaptığın çok yanlıştı." Dedim sesime bir duygu eklemeden.

"Ve sen yaptığın bu yanlışla gelip bana kızdın, sırf sevdiğim kişi bir başkasıyla diye."

Gözlerine acı ilişti ve dolmaya başladı. Umursamadan mutfaktan çıktım ve odama girdim.

Arkamdan baktığını biliyordum ancak o an onda konuşma cesareti yoktu, onu da biliyordum ve rahattım. Benim bildiğim kadar o da biliyordu Kartal'a gideceğimi, anlatacağımı.

Üstüme başıma bir düzen getirip evden çıktım. Çokta uzak olmayan galerisine gitmek için bir taksiye bindim.

Dakikalar sonra galerisinin içindeydim. Etraftaki şık arabaları her geldiğimde incelemek hobilerim arasındaydı ancak bugün aceleciydim.

Odasına giden yolu bildiğimden direkt olarak o yolda yürüdüm. Kapısının hemen yanındaki asistanı karşıladı beni. Ancak beni gördüğü an yüzüne bir endişe yayıldı. Bu hareketi şüpheci tavrımı ortaya koydu.

Ona biraz daha bakmaya gerek duymadan kapıya kadar gittim.

Benden hızlı davranıp kapı ile arama girdi.

"Kartal bey şu an burada değil." Dedi ve ben sesindeki paniği duydum.

Bir şey oluyordu burada.

"Odasında beklerim." Diyip bir adım daha attım ve ona biraz daha yakın oldum geri çekilsin diye. Ancak kapı koluna sıkıca tutundu.

"Olmaz!" Dedi sesini yüksek tonda tutarak.

Ona kaşlarımı nasıl der gibi havalandırdım.

Biraz düşündü ve kemkümlerinin arasında konuşabildi sonunda.

"Kartal bey bugün hiç gelmeyecek, boşuna beklemeyin."

"Çekil." Dedim sabrım taşmış gibi.

Çekilmedi, hatta daha da yasladı kendini kapıya.

Sinir her tarafımı işgal ettiğinde kolundan tutup bir çırpıda çektim onu kenara. Hiçbir şey olmamış gibi soğuk bir gülümseme ile ona baktım.

"BAKALIM NEYİ ÖRTBAS EDİYORSUN." Dediğim an kapı koluna yerleşti kolum. Yavaşça aşağı indireceğim sırada kapı kolunun üstünde soğuk ve benim elimden daha büyük bir el hissettim.

Kaşlarım aşağı düşerken kafamı kaldırıp o kişiye baktım.

Kumral saçlı, uzun boylu ve yakışıklı bir adamdı bu, ancak daha önce burada hiç görmemiştim onu. Dış görünüşü hoşuma gittiğinden gülümsedim ona da. O ise ciddiyetle bakıyordu bana.

Aniden asistanın sesini duyduğumda bakışlarım ona çevrildi. O adama bakıyordu. "Çok üzgünüm Gri bey. Uzak tutamadım onu."

Benden bahsettiği için gözlerimi ona dikip ters ters baktım.

"Ben bu odadan uzak tutulacak biri değilim." Dedim bir adama bir de asistana bakarken.

"Elbette değilsin ancak içerideki bu adam senden uzak tutulması gereken bir adam." Dedi hâlâ elimin üstünde duran elin sahibi.

Kurduğu cümleyle meraklandım, sabrım taştı. Kapı kolundaki elimi oynattım ve kapı açıldı. Ayağımla iterek içeriyi görebileceğim kadar açtım.

Ve içerideki Kartal gözüktü. Lakin yalnız değildi. Yakınında hatta dibinde onu hırsla öpen bir kadın da vardı.

°

Ohihihooooo

Kartal yeter kartallll.

Ybde goruselim.

Oy ve yorum bekliyorum byeeee.