Enişte Deme Aşkım De +18

8

ENIŞTE DEME AŞKIM DE - 8. Bölüm

Sızı gösterdi kendini kalbimde... O an aslında kendimi bunca zaman kandırdığımı anladım. Beni kandıran Kartal değildi. Onun bir insanı yürekten seveceğine inanan bendim.

Ne bekliyordum ki. O zaten aldatmıştı Sera'yı, bir başkasını mı aldatmayacaktı.

İçimden ona lanetler okuyarak aralık açtığım kapıyı gürültüyle duvara ittim. Kartal duyduğu bu sesle irkildi, kadından uzaklaştı ve bakışları buraya değdi. Beni gördüğünde gözlerine yerleşen o duygu korkuya benziyordu.

Fısıltı halinde "Lara." Dedi. Sesini duymamıştım, dudak okumuştum ancak sesindeki o korkuyu çok net alabilmiştim. Yüzümde alay dolu bir gülümsemeyle ona doğru bir adım attım. Ancak yanımdaki bu adam kolumdan tutup geriye çekti beni.

Anlamazca yüzüne baktım adamın.

"Daha sonra hesaplaşın." Dedi bana doğrudan bakarken.

Kolumu ondan uzaklaştırdım hemen.

"Yüzleşecek biri değilim onun için." Dedim ve bir nefes çektim içime.

"Her an saldıracak gibisin." Dedi yarı alay yarı ciddiyetle.

Aynı ciddiyet bana da bulaştı.

"Kardeşime bu yaptığının hesabını verecek." Dedim ve çok öfke çıktı sesimden.

Karşımdaki bu adam şaşırdı bu dediğime.

"Sen Sera değil misin?" Dedi kafası karışmış gibi.

"Hayır." Tek kelimeyle cevapladım.

"Benim adım Lara." Diye tanıttım kendimi bu adama.

Dediğimi idrak edebildiğinde yüzünde güzel bir gülümseme gördüm, sanki buna memnun olmuş gibi.

Sağ elini ensesine götürüp oradaki saçlarını okşadı. Haline gülümsemeden edemedim nedense.

Sol elini ise bana doğru uzattı.

"Benim adımsa Gri."

Bana uzanan elini yanıtsız bırakmadım. Avucum avucuna yerleşti.

"Bu galerinin yeni ortağıyım." Dişleri gözükecek kadar gülümsedi. Ben de gülümsedim.

"Memnun oldum Gri." Dedim ve ellerimizi ayırdım.

"Ben daha çok." Dedi yüzündeki gülümseme eksilmeden.

Sanırım benden hoşlanıyordu.

Kafamı çevirip Kartal'a bakacaktım ki orada yoktu. Daha sonra açık olan balkona baktım. Atlamıştı yani. Kadın da yoktu zaten.

İkisine de küfür ederek telefonumu çıkardım. Şimdi arasaydım açmazdı kimse. Saate bakıp telefonun kilidini kapattım.

"SENİNLE BİR GÜN YÜZLEŞECEĞİZ KARTAL." Dedim kinle ve merdivenleri inmeye başladım.

Merdivenlerin tamamını inerken arkamdan Gri'nin ismimi seslenişini duydum ve merdivenlerdeki adım seslerini.

Arkama bakmadan yoluma devam ettim. Ancak aniden bir kol koluma tutundu ve beni kendisine doğru çevirdi.

Gözleri sıcacık bakıyordu sanki bana.

Kolumu ondan kurtardım ve ne istediğini merak ettiğimden gitmedim.

"Seninle bir yemek yiyemez miyiz Lara?" Dedi ve sesindeki o tereddüt onu tatlı yapıyordu.

"Sebep Gri?" Dedim bozmadan hiç.

Eli yine ensesine gitti ve bakışlarını kaçırdı.

"Acıkmışsındır." Dediğinde sesi bu defa daha tatlı geldi.

İstemsizce güldüm. Benim güldüğümü görünce rahatlayarak güldü o da.

Ancak bu rahatlık ben konuşana kadardı.

"Hayır." Diyerek reddettim onu.

Yüzü anında düştü ama ısrar etmedi.

"Yani bugün için hayır." Dedim onu kırdığımı fark ettiğimde.

Yüzü tekrar güldü. Ona gülümsedim, telefonumu açıp rehbere girdim ve ona uzattım.

Elimdeki telefona saf saf baktı.

"Yaz numaranı, sana ne zaman buluşacağımızı mesaj olarak yazarım."

Ne istediğimi anladığı an yüzünde utangaç bir gülümseme belirdi. Gerçekten çok saftı, yani iyi anlamda. Kartal gibi o.ç.un teki değildi.

Numarayı tuşladı ve kaydetti.

"O halde görüşürüz." Dedi ne diyeceğini bilmiyormuş gibi.

"Görüşene dek iyi bak kendine." Dedim ben de.

Kafa salladı bir sırıtmayla. Ben de aynısını yaptım ve bu defa gerçekten çıkışa yürüyordum. Bir kereliğine arkama baktığımda bana hâlâ bakıyordu.

Elini havaya kaldırdı ve bana el salladı.
Gülümsedim. Çocuk gibiydi ama çok tatlıydı da.

°
Oc Kartal🤬

Canim Gri❤️

Oy ve yorum yapin lutfen.

Ybde goruselim byeee