Herhangi bir şarkı: Starry Night (Piano)
"SESSİZ ÇIĞLIK"
Koca bir boşluktaymışsın gibiyim ve bu hissiyatı veren de sadece bir melodi bunları yazmamı sağlayan şey de bu hiç geçmeyecekmiş gibi olan yalnızlık. Yalnızlığı severim kim sevmez ki, sadece artık bir şeylerin doğru gitmediği hissiyatına kapılıyorum ya da sadece sıkıntıdan kafamda kuruyorum.
Boşluktan düşermişim gibiyim sanki ama yorgunumda kafamın içinde binlerce ses var ama kimse duymuyor ya da ben kimsenin duymasını istemiyorum kendi kafamda kurup kendim oynuyorum hayatımın bile başrolünde ben yokum.
Şarkılar her yerde ne olursa olsun duygularımı çok çabuk değiştirebiliyor ama ben izin verdiğim sürece tabi ki kontrol bende değilmiş gibi davranırım çoğu zaman asla bırakmam, bırakmamam gerekiyormuş gibi hissederim zaten ben hiçbir zaman o an olan bir olayın karşısında gerçek duygularımı belli edemem bunu yaparsam insanlar benden kaçarmış gibi geliyor ya da sadece kendimi avutuyorum.
Kimsenin beni tanımadığı bir yerde öylesine yürümek o kadar iyi hissediyorum ki o anda her şeyi yapacakmışım gibi herkesi arkamda bırakacak gibi hissediyorum.
Ben sadece korkağın tekiyim yalnızken belki de çok cesur davranıyorum ama duygularım konusunda direk yalancının tekiyim ölsem arkamdan ağlayacak kişi sayısı fazla ama unutacak kişi sayısı da ona eşit...