Maskenin ardındaki Gizem

Yeni hissler

Okuldan 1 hafta izinli olduğum için o hafta maskeyle nasıl sahte ama etkili cevaplar vere bileceğimi öyretti artık
Gerçek bir katil olmağa 1 adım daha yakınım saate baktım 6:00 dı hazırlanıb çıkıcakdım 2 saat sonra ders başlıyor 1 saatede okula varıyodum hazırlanıb çıktım ara kestirmelerdem 30 dakikaya okula vardım okulun bahçesinde dolaşırken biri arkadan gözlerimi tutdu kim olduğunu tahmin ede biliyordum
+Defne
Dediğim anda ellerini gözlerimden çekti arkamı döndüğümde
-Süpriz
+Off ne süpriz ama
-Hiç somurtkanlık yapma
+Defne tamam sen beni seviyorsun ama ben ısinamiyorum nolur rahat bırak beni
-Niye sen benim arkadaşımsın
+ Bak ben söylemekten bıktım BEN SENİN ARKADAŞIN DEĞİLİM
-Yoo arkadaşımsın
+ Bana bak eğer beni rahat bırakmassan  sevdiğin  çoçuğa onu sevdiğini söylerim
Defne gözleri fal taşı gibi açıldı
-Ne
+Duydun
- Sana inanamıyorum sen benim arkadaşımsın diye sana en büyük sırrımı söyledim ama sen
Diyib ağlamaya başladı o an içimde garip bir şey hiss etdim sanki onun gibi olucakmışım gibi içimden
+Acaba ondan özür dilemelimiyim
-Sakın
Dedi bana maske
-Bir katil özür dilemez
Maskeyi dinliyib Defneyi takmamış gibi yapıp sınıfa doğru yürüdüm Defne arkadan
-Bu kadarmı duygusuz sun
Birden durdum sanki bu cümlesi içimde şimdiye kadarki en büyük yarayı açmışdı gözlerimin dolduğunu hiss etdim
+Eğer ağlarsan Seni ben öldürüm
Gözlerimin yaşlarını hemen geri gönderib sınıfa gitdim hemen boş bir sıraya oturup  düşünmeye başladım bu şeyde neydi neden garip hissettim o göz yaşları neden geldi bunu bilmeliydim eve gidince buna bakmaya karar verdim ders zili çaldı hoca içeri girdi ilk ders matematikdi
-Günaydın çoçuklar sadece 20 dakika ola bilicem sonra boşsunuz
Hemen derse geçti 20 dakikanın ardından sınıfdan gitdi bizim sınıf genellikle çalışkan olduğu için gürültü falan yoldu herkes sıradaki ders olan edebiyyata çalışıyordu bende birine sorsam şu hissimi diye düşündüm ama şöyle bir şey Defnede olmuyor sadece herkesde oluyor onlara bunu sorduğumda sadece dalga geçerler bu yüzden bu fikri kafamdan atdım birden kapı açıldı içeri müdür girdi herkes kalmaya istediğinde müdür
-Oturun çoçuklar Helen kim burdan
+Benim hocam
-Kızım sen erken gidebilirsin
+Neden
-Öyle lazım
+Peki
Diyib çantamı topladım hiç bir şey anlamamışdım evə kestirmeden gidib hızlı ulaşdım
+Müdürün aklinami girdin
-Evet
+Neden yaptın 
-Şu hissi erken araştır diye
Mantıklı geldi ve bu gün hiss etdiyim o şeyi bulmam gerekiyordu ve adını umarım iyi bir şeydir diyib bilgisayırımın başına geçdim hadi bakalım neymiş bu hiss
           

      Herkese merhaba canlarım bu defaki okuma sayısı  11 olursa yeni bölüm gelicek sizce Helen yavaş yavaşda olsa duygularını kazanacakmı ve rica etsem okudukdan sonra yorum yazıb şikayetlerinizi dile getirmeyi ve gerçekten beyendiyseniz yıldıza basın neyse yeni bölümde görüşürüz