ချစ်ခွန်းချိုချို ဆို​​သောစကား

အပိုင်း(၆)

ချစ်ခွန်းချိုချို ဆိုသောစကား

အပိုင်း(၆)

'ဘယ်မလဲ ဟိုတယောက်……'

'အထဲမှာပေါ့…..အပြင်မှာ ဒီလောက်လေစိမ်းတွေတိုက်နေတာ…….'

သန်းစိန်က အဆောင်ရှေ့က သစ်ပင်တွေ ဟိုဒီယိမ်းနေတာကိုပါ လက်ညှိုးထိုး သက်သေထူကာ ပြောလာတာမို့ …နေသာ နှုတ်ခမ်းကိုမဲ့ရွဲ့ပစ်ကာ အထဲကိုပါ လည်ပင်းရှည်ပါသွားအောင် လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း.

'လေစိမ်းထိမခံရအောင် ရက်သားကလေးလား..သန်းစိန်ရာ….ညည်းမဟုတ်မှလွဲရော..နနွန်းမှိုင်းတွေ ဘာတွေတိုက်ပေးလိုက်သေးရဲ့လား…….'

'ဟင်…ရှင်…..ဘယ်လိုသိ..'

နေသာ့ကိုဘယ်လိုသိနေပါလိမ့်လို့မေးနေတဲ့ သန်းစိန်မျက်လုံးအစုံပြူးကျယ်နေတာကို .ခေါင်းခါမိရင်း အထဲကို ထပ်ကြည့်မိပြန်သည်…။သန်းစိန်ကလဲ..အထဲက တယောက်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ပြောပေးနေရတာမို့..စကားတို့ လိုတာထက် ပိုလို့လဲမဖြစ်..အမှားပါသွားခဲ့ရင်….

'ဒါ..ဘယ်နှစ်ရာစုနှစ်ကိုရောက်နေပြီလဲ.. နေမကောင်းရင်..ဆရာဝန်ပြပါ့လားဟ…ဖျားလို့လေစိမ်းတိုက်မခံဘဲ.. စောင်ခေါင်းမြီးခြုံ နနွန်းမှိုင်းရှူခိုင်းတာ..သီပေါမင်းလက်ထပ်က လက်ကျန်ဆေးမြီးတိုတွေ…ဘယ်သူမှမသုံးတော့ ဘူး.။နင်…….'

'ဒါပေမယ့်………'

'ပြောရခက်ပါလား..နင်တို့လေထုညစ်ညမ်းစေမှုနဲ့အဆောင်ကနေ မောင်းချခံချင်လို့လား…..'

'အမလေး …နေသာရယ်..တိုးတိုးပြောပါ…ရှင်တို့နဲ့ကျမ ရူးသွားတာမှကောင်းဦးမယ်……'

သန်းစိန် မျက်လုံးပြူးသွားပြန်တာကို..ကြည့်ကာ..နေသာ သဟောက်သဟမ်းရယ်မိပြန်သည်..။

'ငါပြောတာ ဘာမှားလို့လဲ…အဒီတယောက်..သက်သက်အပြုစုခံချင်နေတာ… အရိပ်ထဲကနွား လျှာထွက်..ပုပ်ထဲက ဓားမက ပဲ့…….'

'ဒုန်း……….'

'ဟ.....နင့်မေကလွား……..'

နေသာပါးစပ်ပြည့်နှစ်ထောင်းအားရ ပြောနေရင်းမှ…လန့်ဖြန့်ခုန်ထကာ အော်လိုက်မိသည်…။ဒါကို အထဲကနေ  လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကာ အော်ရယ်ရင်း မျက်စောင်းထိုးဖို့လဲ မပျက်ကွက်ဘဲ ထွက်လာတဲ့ ကောင်းယဉ်ကိုမြင်မှ နေသာ ကိုယ်ရှိန်သပ်လိုက်ရင်း.