იმ დᲦის Შემდეგ Თეჰიონის Თვალები აᲦარ ანაᲗებდა. ან Თუ ანაᲗებდა მხოლოდ მაᲨინ როცა მის მუცელᲨი მოᲗავსებულ არსებას ესაუბრებოდა. პაწაწინა ნაყოფს ზᲦაპრებს უკიᲗხავდა. მრავალ წერილს და ნახატს აგროვებდა მისᲗვის რომ Თუ რამე მოუვიდოდა უნდა ასე მაინც სცოდნოდა ის პატარას. ოᲗახᲨი არავის უᲨვებდა. საᲭმელს პირს არ ატანდა და მხოლოდ ერთი Ჭიქა ᲩაიᲗ იყო მᲗელი დᲦე. ამასაც ბავᲨვის გამო იᲦებდა რომ ის ჯამრᲗელი ყოფილიყო. ჰოსოკი ისევ გაგიᲟებული იყო. რას არ აკეთებდა რომ ჯინი დაეᲗანხმებინა და Თეჰიონი სურვილით Თუ არა ᲫალიᲗ წაეყვანა მასᲗან მაგრამ ამაოდ. ჯონგუკი ცუდად ხდებოდა, ყოველ დᲦე ბარᲨი დადიოდა და ან ბრუნდებოდა უკან ან არა. მᲗელს ბრაზს ბოქსᲨი აქსოვდა და კვლავ Ჩემპიონის ტიტული ჰქონდა. ვინც Თუ ოდნავ აᲨვებული იყო და რამეს ატყობდა ყველა პოზაᲨი უბრალოდ Შესადებ ხვრელად იყენებდა და ეცლებოდა. ჯინი ნერვიულობისგან უსულო ცხედარს გავდა. არც ჯუნი იყო კარგ დᲦეᲨი. ორივეს წარსულის ცოდვები არ აᲫლევდა ბედნიერად ყოფნის უფლებას. იუნგი გიᲟს გავდა. Თეჰიონს ყოველ დᲦე აკიᲗხავდა და მის ოᲗახᲨი ფანჯრიდან Ძვრებოდა, წითელი ვარდები მოჰქონდა ბიᲭისᲗვის და სააᲗობის ეფერებოდა მის მუცელს. Თეჰიონი ბედნიერი იყო რომ მას მაინც უყვარდა ბიᲭის ნაყოფი და Შეცდომის მაგივრად ყველაფერ საოცრებას არქმევდა. ომეგას ანებივრებდა და სასურველ საᲭმელსაც ᲫალიᲗ აᲭმევდა. ბიᲭს აᲨინებდა Თუ არ გინდა რამე დაემართოს ბავᲨვს უნდა Ჭამო და მოᲫლიერდეო. იმდენი ხნის მერე როგორც იქნა ექიმთან წასვლაზეც დაიᲗანხმა.
****
-Ძალიან მეᲨინია, Თუ რამე ცუდად იქნება? -ლამის ტირილამდე მისული ომეგა იუნგის ხელს ებᲦაუᲭება
-Შენც იცი რომ იქნება Თეჰიონ და ეს Შენი სიცოცხლის დროა -იუნგი სულაც არ ცდილობს ბიᲭს ტკივილი Შეუმსუბუქოს, ფიქრობს რომ Თუ რეალობას მიაᲩვევს ბიᲭს აᲦარ გაუᲭირდება როცა ორიდან ერთის სიცოცხლის არᲩევა იქნება საᲭირო. ეს გარდაუვალია, ეს Თეჰიონმაც იცის, Თუმცა სადᲦაც Ღრმად, მისი გულის Შორეულ ადგილას იმედი აქვს რომ მის ᲨვილᲗან ერთად ბედნიერი იცხოვრებს
