KARANLIK İKİZLER

Onu Bulmak Zorundasın Stella Ah Pardon Freyja

Öldürüyor... Yalnız olmak... Öldürüyor...Stella ... Beni yalvarırım unutma

elinde buruşmuş beyaz kağıt eline ilk geçtiğinde mavi gözleriyle buluşmuş açmak istememişti. Rose'un kötü şakalarından bir olduğunu düşünmüştü ama bu sefer şaka değildi Rose şakacı gözlerini bu sefer cidden kapatmış. Stella'ya o saçma mektup parçasını bırakmıştı.Siyah botları şubat karında kaybolmuş.Gözleri mumyalanmış Rose'un üzerindeydi. Buz mavisi gözleri kağıttan mezara kaymış kitlenmişti. Rose odada son bulunduğu gibi kanlı vücuduyla şimdiki görüntüsü birbirine tezattı.Şimdi ki Rose'un sarı saçları taranmış.Üstünde her zaman mavi tişört kot yerine siyah bir elbise her zaman faça izleriyle dolu olan kolunda ise haçlı bilezik vardı.Oysa ki Stella deistti. Bunlar beni bile rahibe yaparlar diye içinden geçirdi Stella. Öğrencimiz Stella Eva Rushian'ı kaybetmenin üzüntesindeyiz. Tanrı günahlarını affetsin.Müdüre Yanne'nin anonsundan sonra herkes Rahibi cesetle yalnız bıraktı.Pazar günü olduğundan derste yoktu kızların çoğu Stella'nın durumuna üzülüyordu.Hepsi birden toplanıp odasına gitmeye koyuldular. "Ooops bayanlar nereye böyle?" Stella'nın sesi onları durdu. "Ah üzgünüm kızlar ama yıllardır ezik kızların odası deyip çürük yemeklerinizi bıraktığınız bu kapıya taziye mesajıyla gelmenize izin vereceğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz Ezik kız Rose Eva Rushian öldü ama Baş Belası Ezik Stella Anchran hala yaşıyor.Şimdi o acı acı bakan eyelinerli gözlerinizi alın dedikodu yuvanıza geri dönün.Burada size ekmek yok." Odanın kapısının serçe kapattı. Odayı kan kokusundan temizlemişti oda hiç olmadığı kadar temizdi. Kendini ranzanın üstüne attı. Ağlamaya başladı hayatında hiç bu kadar ağlamamıştı. Kendini uykunun gücüne bıraktı.Rüyasında bir erkek sesi KIZ KARDEŞİNİ BULMAK ZORUNDASIN STELLA AH PARDON FREYJA LANETLİ ÇOCUK SENİ...