HER TÜR ŞARKI...

24.Bölüm HİDRA KARINCALAR

Zihinimdeki kelepçelere el yazımla kilit vurdum
Bu en fakir coğrafyada Tebessümler ümit burnu
Sağ yanımda bir çocuk öldü sol yanımda müzik durdu
Bir kadın konuştu soğuktan kizardi minik burnu
Bir kaç sarhoş yolcunun adimlarinda tren garı
Siren çalıp durdu fakat siklemeyen bi ben varım
Eksik kalma sende konuş her bir halti bilen kadın
Kalan kalır giden gider kalan gider giden kalır
Bir kaç sonbahar eksittim şahit oldu karıncalar
Şimdi uyu ve kart sesim gelip kapının çalınca kaç
Eksildikçe zaman artik şarkilarda yarim çalar
En son vaktin dolar tabuta konarsin ve canın yanar
Bu boktan şehrin boktan havası benim boktan hallerim
Çocukları da mutsuz artık güneşsiz mahallenin
Şimdi şehrim insanında aşık olma zahmeti
Ve şimdi şehir insanların kalbi kadar sahtedir
Bunu yaz dedi kalem bana yaşamak istiyorsan yanımda kal
Dik duramiyo kimse bir kalem kadar beni anlayan ahali karıncalar
Şimdi sus ve dinle beni her sevdiğin gitti demi
Sende mutlu görünmeye çalıştım hep hep siktir edip
Bekleme hiç çünkü geriye dönmez artik hiç bir gemi
Artik yerin yurdun belli hiç bir yerin hicbir yeri
Hepiniz aşka inanacak kadar salak ve saftiniz
Fakat aşkı aradınız ve kaydi gitti şaftiniz
Kaybettiiniz yetmedi ölene kadar battınız
Siz inandığımız aşkı aptal ihtimale sattiniz
Fikirlerimi kemirmekte beynimdeki fareler
Bundan dolayı kacamadim hiç sigaradan ve kahveden
Herkes bilir herkes bildiğinden hep kelam eder
Giden bir daha çikamiyor lan aşk denen keraneden
Hayatttir devam eden ve bayatttir ekmeğin
Hep fay hattı hiç bir dalga deviremez bu tekeneyi
Uyanın artik boşuna cefa mefa çekmeyi n
Çünkü kimse vazgeçilmez kimse yek ve tek değil
Bunu yaz dedi kalem bana yaşamak istyorsan yanımda kal
Dik duramiyo kimse bir kalem kadar beni anlayan ahali karıncalar