BÖLÜM -7- (Sürpriz)

30 3 1
                                    

Seni seviyorum? Hemen üstünden kalktım. 'Efendim?'' açıkçası doğru mu duydum yoksa çocuk kafasını vurup yanlışlıkla mı söylemişti emin değildim. Ama bu doğruysa... ''Seni seviyorum.'' Evet gerçekten söylemişti. O kadar çok bende demek istedim ki! ama ya yalan söylüyorsa ya dalga geçecek ise. ''Aaron... Sen ciddi misin?'' Sesim titrek ve kesik çıkmıştı. ''Hiç olmadığım kadar.'' O kadar ciddi o kadar emindi ki! ''Peki sen Angel sen kimi seviyorsun?'' Seni seni hemde çok... ''Seni!'' Olamaz bunu dışarıdan söylemiştim. Güldü sonra gözlerimin içine baktı ''Buna sevindim...Artık benim kız arkadaşımsın.'' Yalan söylemiyordu. ''Bilemiyorum... Aaron bu çok ani oldu.'' ''Yoksa sevmiyor musun?'' ''Tabi kide hayır. Seviyorum seni.'' ''Geceye burada son veriyorum o zaman.'' Beni evime bıraktı. Çok kibar davrandı. Kapımı falan açması sonra ben gidene kadar beklemesi. Tam kapıdan içeriye girecektim ama Aaron'un yanına gittim ve yanağından öptüm. Sonra hızlıca kapıya doğru yöneldim. İlk başlarda heyecandan açamadım ama sonra başardım. İçeriye girdiğim an ilk Candice'yi aradım. ''Alo? Aşkım.'' ''Biz yani Aaron ve ben öpüştüm.'' ''Oha! Daha neler.'' ''Yanağından.'' ''Şey benim kapatman gerekiyor annem babam kızıyor şu an 'AİLE YEMEĞİ' yiyoruz.''

***

Okula gittiğim zaman Aaron yoktu. Candice de yoktu. Okula yeni bir çocuk gelmişti. Paul Grey. Aaron'un kuzeniydi. Sarışın şirin bir çocuktu. Ve oldukça havalıydı. Okul geçmek bitmedi. Ve ben o kadar çok sıkılmıştım ki? Hocalar yılbaşında hediye günü olacağını söyledi ve kura çektik. İnanır mısınız bana Aaron geldi. otomamtik olarak banada o geldi.

***

Ödevlerimi yapmış ve müzik dinlemiştim. Çok sıkılıyordum ve durmadan Aaron'u düşünüyordum. Hayaller kuruyordum. Bizim hayellerimizi. Hepsi çok güzeldi. Zaten hayal bunlar. Hepte hayal kalacaklar. Kalbim küt küt atıyordu ve buna engel olamıyordum. Aaron bu isim beynimde dönüp duruyordu. adını hatırladıkça içimden ''Aaron... Aaron, Aaron, Aaron... '' diye tekrarladıkça bana bir gariplik oluyordu. Paranoyaya bağlamıştım. Çocuğun sapığı olmuştum. ''Selam?'' bu Aaron'un sesi miydi? Pencereye doğru baktım. Evet bu Aaron'du Ama onun burada işi neydi? ''Buraya nasıl geldin?'' ''Yangın merdiveni.''


YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN <3

Okulun  HavalısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin